Liggende Boedhha in de moderne tempel |
Vrijdag 31 oktober gaat ons vliegtuig naar
Yogyakarta om 11:10 uur. De vorige dag hebben we geoefend hoe er te komen, met
de bus is het snelste. Wel twee keer overstappen, dat moet lukken. Maar de
derde bus wil ons niet meenemen! Teveel bagage zegt de chauffeur! We hebben
twee rugzakken en een koffer op wieltjes. We kijken hem smekend aan, anders
missen we ons vliegtuig. Uiteindelijk mogen we gelukkig toch mee!
Vanaf het vliegtuig willen we met de bus naar ons
hotel. Dat is best vaak overstappen; de taxichauffeur maakt een prima deal en
voor $ 25 rijdt hij ons in ruim een uur naar ons hotel. Het hotel is redelijk,
de kamers zijn groot, er is goede airco en we hebben een leuk zitje vlak bij
het raam.
De meeste mensen op Java zijn moslims, maar de
omgeving van de Borobudur is het oude boeddhistische centrum van Java. Die
avond ga ik achter op de brommer naar een Boeddha recital in een nabij gelegen
klooster/tempel. Net als ik op een kussen op de grond zit, komen vijf monniken
binnen. Zij knielen ook en heffen een melodieus, maar eentonig gezang aan, heel
ontspannend. Het lijkt een beetje op gregoriaanse muziek. Na een half uur
begint de meditatie die ik aan de anderen laat.
Overzicht borobudur |
De wekker staat op half zes, we willen de
Borobudur direct 's ochtends bekijken. De tempel is indrukwekkend, wat een imposant groot gebouw
en al ruim 13 eeuwen oud! De Borobudur
is rond een heuvel gebouwd, de onderste zes terrassen zijn vierkant, de
onderste is 123 bij 123 m, die daarboven
wat kleiner; daar boven op zijn er drie niveaus van ronde terrassen bekroond
door een grote stoepa. Er is geen binnenkant, de buitenkant is prachtig
versierd met reliëfs die de weg van Boeddha naar het Nirwana weergeven. Hoe
verder op de weg naar boven, hoe meer boeddha beelden er staan. Bovenop zijn
heel veel "stoepa's" met daarin ook een boeddhabeeld.
Nils bekijkt het reliëf van een grote zeilboot |
Deze tempel
moet je tegen de klok in helemaal rond lopen te beginnen bij het onderste
niveau en dan het niveau de Beauvoir en daarboven. Dat doet Nils heel trouw,
hij geniet van alle reliëfs. Ik sjees naar boven om voordat er te veel andere
mensen zijn ook daar foto's te kunnen maken. Daarna lopen we de resterende
niveaus gezellig samen; het is genieten: we zien heel veel mensen onder bomen,
in strijdwagens, in boten; alle gezichten zijn anders. De reliëfs bestaan uit
individuele stenen die ieder gebeeldhouwd zijn en zonder het gebruik van cement
op elkaar zijn gestapeld. Ook de vloeren waar je op loopt, bestaan uit losse
stenen en hebben geen cement.
Bij de stoepa's |
Toen de Borobudur in het midden van de 19e eeuw
opnieuw is "ontdekt" zijn er vele restauraties uitgevoerd. Er zijn
onder andere funderingen toegevoegd, en loodslabben gelegd voor de afwatering.
Daarvoor zijn heel veel stenen verplaatst.
Na twee uur vinden we het welletjes en gaan terug
naar ons hotel om te ontbijten. Om tien uur gaan we teug, zien een leuke film over de Borobudur en
verbazen ons over het grote aantal bezoekers en de hitte van de zon.
Nils wordt omringd door scholieren die allemaal een handtekening van hem willen |
Er lopen heel veel middelbare scholieren, die
allemaal de opdracht hebben gekregen om met zoveel mogelijk Engels sprekende
mensen hun Engels te oefenen. Niet iedereen kent goed Engels, een aantal nog
jonge meisjes lezen de vragen van hun briefje, maar luisteren helemaal niet
naar het antwoord. Toch zetten we een krabbel op hun briefje. Na 100
handtekeningen vinden we het welletjes en zeggen tegen de andere scholieren dat
ze iemand anders moeten zoeken! Uiteindelijk vluchtten we naar het nabijgelegen
museum. Wel aardig maar niet spectaculair, zeker niet in vergelijking met de
prachtige musea in Singapore.
Op het plaatsje voor onze kamer werkt Nils aan het fotoboekBijschrift toevoegen |
Die middag doen we het rustig aan, Nils werkt
stevig door aan de fotoboeken en we gaan vroeg naar bed.
Klaar om met de motor op weg te gaan |
Vandaag gaan we met de jongens van het hotel
achter op de motor langs een aantal dorpen. Het is leuk om iets meer van de
omgeving te zien. Het is hier een landbouwgebied; naast rijst worden rode
pepers, papaja's en vooral tabak verbouwd. We zien hoe tofu gemaakt wordt, gaan
bij een pottenbakster langs en praten met een vriend van de jongens over
tabakshandel. Het is allemaal erg leuk en interessant. Bij een uitkijkpunt een
stukje de berghelling op, zien we de Borobudur prachtige liggen in het
landschap.
De tabak wordt gedroogd en met de hand verzameld |
's Middags doen we een rondje langs een drietal
andere tempels hier in de buurt, twee kleinere uit de tijd van de Borobudur, de
achtste eeuw na Christus. De tempel waar ik de eerste avond was, wordt nog
volop gebruikt en heeft dit jaar nog een aantal uitbreidingen gekregen. Hier
zijn de beelden ongeveer dezelfde stijl, maar nu helemaal heel.
Op de trappen van de Mendut tempel, het kleinere zusje van de BorobudurBijschrift toevoegen |
Morgen gaan we met de bus de bergen in, weer een
spannend avontuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten