Naar Peros Banhos - Onderweg naar Madagaskar

Voor anker bij Peros Banhos

Eigenlijk willen we zaterdag 25 april naar het volgende atol, Peros Banhos, vertrekken, maar er hangen dreigende donkere regenwolken in de lucht. Er is geen haast, dus blijven we een dagje rustig liggen en werken aan onze fotoalbums en doen bootklusjes. Zelf halen we het anker op, ik duik zelfs helemaal naar 6 m om het anker vrij te maken; gezamenlijk hijsen we het anker in het bijbootje. We zijn trots op onszelf! Norbert haalt die middag onze lijnen weg van de mooring, die liggen zo diep daar kunnen we zelf niet bij. Voor de zekerheid staat 's nachts de ankerwacht aan.
Zondagochtend varen we voorzichtig het atol uit, de zon staat nog laag en schijnt recht in ons gezicht. Het is moeilijk om de ondieptes te zien. Een paar keer moet Nils vol in de achteruit omdat ik, op de voorpunten staand, de ondieptes pas op het laatste moment kan zien. Gelukkig gaat alles goed. 

In het atol Peros Banhod worden we begroet door een school dolfijnen

Tegen twee uur varen we Peros Banhos binnen en ratelt de hengel. Nils haalt hem binnen, een mooie makreel, alleen is tijdens het binnenhalen de hele staart er af gebeten, we vermoeden een haai, er is weinig vlees over. Ons diepvriesje is bijna leeg, dus gaat weer de hengel uit. 5 Min. later hangt er een mooie "rainbow warrior" aan de lijn. Nu hebben we genoeg vis voor een aantal dagen!
Een uurtje later gooien we ons anker uit naast de twee schepen die er al liggen. Ook hier is het water helder blauw en de eilandjes hebben stralend witte stranden; het oogt als een paradijs.

Van zo'n grote rifhaai die om me heen cirkelt bij het snorkelen, wordt ik wel een beetje zenuwachtig!

Allereerst moet de volgende ochtend de bodem van de Pélagie een grondige beurt krijgen; alle grote en kleine aangroei moet helemaal weg. Daarna zwem ik meteen door naar het dicht bij gelegen rif. Het is er prachtig, de koralen zien er heel gezond en bijzonder gevarieerd uit. Er is heel veel vis veel verschillende soorten, ook grotere vissen die ik nog niet eerder heb gezien. Een grote rifhaai cirkelt rondjes, daar word ik wel een beetje zenuwachtig van ook al weet ik dat deze soort niet gevaarlijk is!

Langs het strand van PerBanhos

's Middags verkennen we het eiland; ook hier zijn ruïnes van grote gebouwen en watertanks. De rails die over de aanlegsteiger heeft gelopen, steken verroest en nutteloos de lucht in. Er staan nog veel taro en cassave planten, blijkbaar deed men hier ook aan landbouw. Jammer dat de mensen hier niet meer mogen wonen.

Een hele grote vis op de BBQ

Reza van de Castello komt langs, hij organiseert morgen een barbecue voor alle vier de boten die hier nu liggen, hij heeft gisteren een hele grote vis gevangen, die we met z'n alle zullen proberen op te eten. Eigenlijk waren we van plan de volgende dag te vertrekken, maar voor een gezamenlijke barbecue blijven we natuurlijk.
's Avonds halen we de gribfiles op. Omdat we een groot gebied nodig hebben en er geen goed radio-ontvangststation meer in de buurt is, zijn de heel blij met onze Iridium telefoon met dataconnector. Het blijkt dat er de eerste twee dagen richting Madagaskar geen wind is, dan een dag of zeven en heerlijke matige wind en aan het einde van de 10-daagse periode gaat de passaat echt stevig doorwaaien. Wij houden wel van een rustige windje en besluiten dan ook de volgende dag direct na de barbecue alsnog te vertrekken. 

Gezellig!

De barbecue is erg gezellig, de Castello zorgt voor de vis en de andere boten nemen allemaal wat salades groentes en een toastje vooraf mee. De andere zeilers drinken wijn of bier, wij houden het op water gezien onze verdere plannen voor die dag.

3 bootjes van 3 zeilschepen bij Peros Banhos

Om half vijf 's middags varen we door de pas op weg naar Madagaskar. De maan staat helder aan de lucht in haar eerste kwartier, de zee is spiegelglad, de motor staat zachtjes bij, een rustige start van deze 1550 mijl lange tocht, onze langste oversteek sinds de Pacific twee jaar geleden.
Het blijkt een goede beslissing om eerder te vertrekken, die avond is er een pittige wind uit een aantal buien, dat schiet lekker op. In de ochtend van woensdag 29 april trekt de wind iets aan. Drie knopen snelheid te vinden we ook prima, dus de motor kan uit. Nu zeilen we al de hele dag rond de 3-4 knopen, valt dat even mee. Onze koers is zuidelijker dan nodig, rond de zevende breedtegraad voorspellen de gribfiles de rustige wind rond de 10-15 knopen. Voorlopig laat de Indische Oceaan zich van haar vriendelijke kant zien.
104 mijl gevaren, nog 1445 te gaan.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com