De wind draait, zodat St Lucia niet meer bezeild is. We gaan overstag en zetten uiteindelijk het grootzeil aan de ene kant van de mast en de fok aan andere kant. Beiden flink kleiner, dwz gereefd, om de krachten op de boot en het tuig, dat is alle touwen, draden en katrollen niet te groot te laten worden. We gaan nog steeds 6-8 knopen, 10-15 km/uur. Nog steeds lopen de grote golven onder ons door. De fok maakt grote klappen en staat te zwabberen. Hopelijk gaat er niets stuk.
Niet zeilers onder de lezers vragen zich misschien af waarom we niet rechtstreeks naar St Lucia zeilen. Een zeilboot kan niet alle windrichtingen even goed aan. Pal tegen de wind lukt niet, maar ook de wind pal van achteren levert weinig snelheid op en het gevaar dat de zeilen omklappen waardoor er iets stuk kan gaan, zeker bij harde variabele wind en als de boot van de golven af glijdt. Vandaar dat we een goed optimum moeten zien te vinden, en effectief willen anticiperen op veranderingen in wind richting. Immers we zijn ook onderdeel van een wedstrijd. Stiekem vinden we het heel leuk dat we van de Nederlandse boten op het radionetje wij nog steeds eerste liggen.
Dit omdat wij een kortere route hebben gekozen in tegenstelling tot veel andere boten, die doorvoeren naar het zuiden om de passaat te vinden (Die kroop steeds verder tot onder de 12e breedtegraad). Hierbij bleek voor ons steeds de wind toevallig zo te veranderen, dat wij er goed van konden profiteren!
In de middag van 10 december krijgen we de ene regenbui na de andere over ons heen. Regen is niet erg, ik heb voor het eerst sinds mei dit jaar mijn regenbroek aan, maar we zijn beducht voor de harde wind die meestal in zo'n bui zit. Zo'n tropische bui heet hier een squal. We zien vlagen van ruim 40 knopen wind op de meter (record 45,4 schijnbare wind, ware wind is dan zeker 8kn meer!) en de snelheid van de boot op lopen tot 11 knopen (record: 13,75kn)! In zo'n bui sturen we met de hand, we kunnen zelf meer alert op windvlagen en golven reageren dan de stuurautomaat. De rest van de tijd zijn we erg onder de indruk van onze stuurautomaat. Hij doet het prima en stuurt ook de hele nacht met deze zeilvoering. Het schiet dus op.
Nu in de middag van 11 december wordt de zee wat rustiger en kan ik dit verslagje typen. We verwachten in de loop van woensdag 15 december in St Lucia aan te komen, natuurlijk afhankelijk van de wind.
Dag 18: 09/12: 146 mijlen afgelegd
Dag 19: 10/12: 143 mijlen afgelegd
Dag 20: 11/12: 151 mijlen afgelegd
Nog maar 586 mijl naar St Lucia!
Het ritme aan boord van de Pélagie.
De zeilen en het potentiële bootverkeer om ons heen, vereisen dat er altijd iemand wakker is op de Pélagie. Ons wachtschema ziet er als volgt uit:
Onze hoofdmaaltijd eten we rond 17:30. Na de afwas gaat Nils naar bed en begint mijn eerste wacht van 19:00 -22:00. Ik geniet van de zonsondergang, de avond die valt en maan en sterren die opkomen. Dit is ook de tijd voor mij om lekker te lezen.
Ik, Nils, neem om 22:00 uur de wacht over, Hanneke gaat slapen. Nu komen de Sudoku's aan de beurt. Ook heb ik de "Seafort Saga", een serie van 4 boeken over de "ruimtemarine " in 2200 NC gelezen, heel spannend. Nu lees ik "Warlords", speelt in China rond 1920.
Om 01:00 uur mag Nils gaan slapen, dus moet ik, Hanneke, wakker worden, wat voor mij niet altijd mee valt, zo midden in de nacht. Een grote pot thee en een boterhammetje buiten helpt! Op deze reis is het soms stikdonker, want we hebben nieuwe maan en wolken. Vaker is de sterrenhemel prachtig. Het is heerlijk om naar muziek of een boek te luisteren met mijn Mp-3 speler. Binnen een boek lezen is ook prima.
Om 04:30 zorg ik dat ik helemaal klaar ben voor mijn tweede slaapperiode, nu van 3 en een half uur. Dus tanden gepoetst, naar de WC geweest en nachtcrème op vóór ik Nils wakker maak. Vaak ga ik al een half uurtje voordutten. Met de kookwekker een kwartier doezelen, daarna goed uitkijken en weer een kwartiertje. Ook moet ik zorgen dat ik lekker warm in mijn bed stap, anders duurt het te lang voor ik in slaap val.
Ik, Nils, begin dan in het donker, zie het langzaamaan licht worden, eet wat fruit, soms wat chipjes en ontbijt eindelijk met muesli en een vruchtenyoghurt; doe de ochtendafwas, maak wat schoon, lees en puzzel natuurlijk verder.
Om 08:00 maakt Nils Hanneke wakker en stapt zelf nog even in bed. Ook nu ga ik, Hanneke, met een pot thee buiten ontbijten. Als het broodbak-dag is, meestal om de dag, maak ik eerst het deeg, zodat het kan rijzen. Overdag zijn er allerlei klusjes, brood bakken, toetje maken, het ARC radio-net en het Nederlandse net, verslag schrijven, foto's uitzoeken, bedenken welke grib files we nodig hebben en klaar zetten, de tijd vliegt voorbij. Natuurlijk zit Hanneke ook veel buiten om van de golven en het zeilen te genieten. Nils zit meestal binnen op "zijn" stuurstoel, met uitzicht rondom.
Nils loopt zijn inspectie rondje over de Pélagie volgens de ARC cCursus van "Jerry the Rigger": Check, check and check again, takes only three minutes; next day: check , check and check again, etc. Nils heeft al een losgedraaide schroef vastgezet! Hanneke bekijkt alle fruit en groentes op bederf. We besluiten samen wat we zullen eten en wie kookt. Meestal gaan we allebei in de loop van de middag nog een uurtje slapen.
Onder het avond eten maken we het "zeilplan" voor de nacht, zodat we weten waar we aan toe zijn en de wacht overdrachten heel kort kunnen zijn. 's Nachts willen we allebei zoveel mogelijk slapen.
Dit schema is prima vol te houden. Ook al omdat we allebei overdag bij kunnen slapen net zoveel als nodig. We slapen in onze slaapkamer met de deur dicht. Als er iets is, is het 2 stappen om de slaper wakker te maken. Dat geeft de persoon op wacht het gebruik van de salon met alle binnen navigatie apparatuur en keuken, zonder de slaper te storen. Voor ons werkt dat heel prettig.
Groetjes van Hanneke en Nils
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten