Genieten van de natuur op St Lucia en St Vincent

GELUKKIG NIEUWJAAR:  DAT JE DROMEN EEN STAPJE DICHTERBIJ REALISATIE KOMEN IN 2011.

De middag van 25 december wandelen we met Saskia, onze oudste dochter, door Soufriere. Het is onwaarschijnlijk rustig op straat. Vrijwel alles is dicht en zal dat nog 2 dagen blijven. Ook de busjes rijden de feestdagen niet, een tegenvaller want dat is toch eigenlijk een prima vervoersmiddel. Auto’s zijn ook niet meer te huur. De toeristen attracties zijn wel open; we vinden de botanische tuin en watervallen op loopafstand. Vooral de grote verscheidenheid aan planten doet ons versteld staan. Alles lijkt hier de grond uit de brullen. Nou ja het is wel te begrijpen, het is warm, vruchtbare vulkaangrond en veel regen, ook die middag moeten we een paar keer schuilen.

Tweede kerstdag vinden we ’s ochtends met moeite een taxi om ons naar een “natuur-wandeling” te brengen. Het blijkt de broer van de taxi chauffeur te zijn die achter het stuur zit samen met zijn zoontje van 2 en hij moet nog 3 boodschappen doen, maar uiteindelijk brengt hij ons toch waar we moeten zijn. De wandeling valt wat tegen; wel zijn er prachtige uitzichten op de Pitons. We lopen de weg af naar de cacao plantage. `

Het eten is er heerlijk en de bruidszaal interessant met verse bloemen uit eigen tuin als versiering, maar de uitleg over het cacao productie proces is zeer matig. Bij gebrek aan busjes lopen we naar de zwavel bronnen; altijd interessant. Het valt op dat bij al deze bezienswaardigheden er grote aantallen portiers, kaartjes-verkopers en gidsen zijn, naast natuurlijk allerlei verkopers van prullaria. Toerisme is hier echt een belangrijke bron van werkgelegenheid.

Dan moeten we nog naar de Pélagie en we zijn te moe om te lopen. Nee, op feestdagen zal een taxi bellen waarschijnlijk niet lukken…… We lopen naar de grote weg en vinden toch nog iemand bereid om ons naar Soufriere te brengen. Zijn vrouw gaat ook mee, dus of het echt een taxi is betwijfelen we, maar dat maakt ons niets uit!

De derde kerstdag hebben we geen vervoersproblemen, we maken 2 prachtige duiken met de duikclub aan het strand tegenover de Pélagie. Er zijn veel verschillende koralen of sponzen in prachtige kleuren, geel, rood en allerlei bruinen. We zien redelijk wat vissen en zowaar een schildpad. Toch weer een heel ander onderwaterlandschap dan de plaatsen waar we eerder hebben gedoken.
We genieten vanaf onze ankerplek van prachtige avondsfeer en alle cruise schepen die ook de Pitons komen bekijken.

’s Middags bellen we nog maar eens naar het lokale autoverhuur bedrijf. We hebben geluk, ze hebben nog een klein autootje te huur, maar alleen voor 2 dagen. Dat geeft ons de kans om St. Lucia te zien voor we 28 december Rianne en Fulko, onze jpngste dochter en haar man, van het vliegveld ophalen.

We rijden de smalle, steile bergweg omhoog langs de westkust, zien veel, heel veel groen, kleine dorpjes met vrouwen die de was doen in de rivier. Vers brood is te krijgen bij het plaatselijke piep kleine bakkerijtjes, maar je moet wel wachten op je beurt, samen met het halve dorp. Leuk! We wandelen een stukje op de graad van St Lucia in het jungle. Het pad is beperkt, grote delen zijn weg geslagen als gevolg van hurricane Thomas.

We willen graag ook naar de “Tree tops” kabelbaan, maar langs de weg staan alleen lege stellages, geen borden. We vermoeden dat ook deze attractie is geveld door de hurricane. Dus gaan we maar naar een waterval. Saskia en Nils laten zich door het koude water pittig masseren.

We zijn op tijd in Vieux Fort waar Saskia en ik inkopen doen, dat kan weer na 3 dagen, en Nils Rianne en Fulko van het vliegveld haalt. Het autootje is zo klein dat Saskia en Hanneke met de bus gaan; ze zijn er het eerste, de snelbus naar Soufriere scheurt langs de weg.

Bij thuiskomst zijn we erg verbaasd, het hele strand ligt vol met boten; 2 dagen eerder waren we de enigen! De Minor, Flying Swan en de Mirus liggen er ook; we praten met allemaal even bij, hartstikke gezellig!

Het lukt ons kleine autootje maar net om ons vijfen over de steile berghelling naar het strand van Anse Chastanet te brengen. Het snorkelen daar is prachtig aan beide kanten van de baai. Rianne is 6 maanden zwanger, dus duiken zit er niet in en Fulko heeft nog relatief weinig tropisch water ervaring, dus dit is een prima eerste dag voor hen.

Op 29 december zeilen we langs de majestueuze Pitons naar St Vincent. Eenmaal uit de luwte van St. Lucia staat er een pittige wind en al gauw heeft het bezoek een beetje last van zee ziekte. Nee, niemand had om een pilletje gedacht toen het zo lekker zeilde in de luwte. We gaan wel hard, ruim 7 knopen. We hebben een prachtig zicht op de Mirus die achter ons vaart.

In de middag gaan we voor anker in Wallilabou waar we heerlijk lunchen en wandelen naar de kleine waterval. Ook hier is het prachtig groen, maar er is weinig te doen. De overblijfselen van de set van de film “Pirots of de Carribian” ogen eerder een bouwval dan echt interessant. Gelukkig kunnen we inklaren, het weer ophalen en water tanken; vijf mensen aan boord gebruiken best veel. De volgende ochtend varen we op de motor verder. Onderweg bakt Hanneke brood en we gaan heerlijk snorkelen in een baaitje. Het Oman gevoel komt voor ons boven.

In Blue Lagoon in het zuiden van St Vincent veroorloven ons en ons bezoek de luxe van een jachthaven. De taxi brengt de jeugd naar de stad en zorgt ervoor dat Hanneke boodschappen kan doen. Ook hier zijn de winkels 2 dagen dicht. De chauffeur vertelt enthousiast over zijn geloof en kerk en vindt het eigenlijk jammer voor ons dat wij dat niet zo kennen.
Fulko en Rianne trakteren ons op een heerlijk OudJaars etentje. Alleen Fulko blijft wakker tot 12 uur en ziet het vuurwerk, dat hier door de gemeente wordt afgestoken.

Op Nieuwjaar gaan we met een huur auto op stap en maken een prachtige wandeling in de Vermont Nature trail door het tropisch regenwoud in het centrum van het eiland. Het is ook een reservaat voor de St. Vincent papagaai. De toegangsweg is allerbelabberdst, een deel van ons moet lopen, anders schuurt de uitlaat van de auto over de grond. De EU heeft betaald om het reservaat aan te leggen, er was zeker geen geld meer voor de toegangsweg!

De wandeling is fantastisch, het regenwoud indrukwekkend in de regen en de papagaaien laten zich luidruchtig horen en meerdere malen zien. Ook Rianne loopt mee, erg gezellig.

Morgen gaan we door naar de Grenadines.

Groetjes van Hanneke, Nils, Saskia, Rianne en Fulko