Wachten op een nieuwe ankerlier

Lokale bloemen en planten vertellen een verhaal

Voor we terugvaren naar Raiatea gaan we op maandagavond naar nog een voorstelling van het Heiva festival. Dit keer zijn er met groen en bloemen versierde wagens, een soort corso dus. We zijn er op tijd, het is erg leuk om samen met de lokale bevolking de wagens te bewonderen en foto's te maken van de "prinsessen" die op de wagens gaan staan. Weer zien we veel mensen foto's maken met I-pads of tablet-PC's. Bij ieder van de vijf wagens hoort een eigen orkestje. Overal op het terrein wordt nog even geoefend, er

Véél Ipads

heerst een leuke, heel relaxte sfeer. Natuurlijk zien we dezelfde musici, die ook de orkesten vormden voor de dansuitvoeringen eerder in de week.
Als de wagens eindelijk een voor een het terrein oprijden, worden lange verhalen verteld in de plaatselijke taal, dus we snappen er niets van. De wagens worden gekeurd en het orkest speelt en er wordt gezongen. Heel aardig, maar om half 10 gaan we terug naar de Pélagie, want we willen om 6 uur 's ochtends bij het eerste licht vertrekken.
Gelukkig is er dinsdag weinig wind, want terug naar Raietea is naar het oosten, waar meestal de wind vandaan komt. De motoren 

Bloemen meisje

doen hun werk en om één uur staan we bij de werf op de stoep. Een monteur komt mee, kijkt, meet en demonteert onze ankerlier. Eenmaal op de werkbank blijkt de centrale aandrijfas van de motor helemaal versleten! Repareren zou misschien kunnen, maar wanneer gaat ie dan weer stuk? Helaas is een nieuwe motor niet te krijgen maar gelukkig is er op Tahiti wel een nieuw ankerlier van hetzelfde merk als we al hebben. Niet goedkoop, maar ja.
De ankerlier zou morgen, vrijdag 5 juli, aan moeten komen. Als alles meezit kan die er nog dezelfde dag ingezet worden en zouden we dus zaterdag kunnen vertrekken. Er is de eerste dagen wel een beetje veel wind, maar daar kunnen we wel tegen denken we; daarna is er vrijwel geen wind meer...... We wachten af.

Iedereen heeft plezier!