 |
| De Pélagie laat Thailand achter zich |
Het is al weer een tijd geleden dat we een langere oversteek gemaakt hebben, de laatste was medio 2014 in Australië: van Darwin naar Timor. De ruim 1000 mijl naar Sri Lanka moeten gemakkelijk zijn volgens onze zeilboeken, niet zo veel wind en hoge golven, we varen nog in de beschutting van zuidoost Azië. Het begint prima, met een rustige windje zeilen we weg. De eerste twee dagen laat de wind het soms afweten en moet de motor geregeld een aantal uren bij. Sinds gistermiddag hebben we een heerlijke 12-16 knopen wind van achteren. De Pélagie glijdt over de golven met zo'n 5-6 knopen: heerlijk passaatzeilen. Nu zit er zelfs een rif in de fok, de wind is meer dan 20 knopen en we gaan ruim 7 knopen.
Een goed moment om onze nieuwe stuurautomaat uit te testen. Die doet het zelfs onder deze moeilijke omstandigheden goed. Hij is wel wat trager als onze hoofdstuurautomaat, maar houdt de Pélagie goed op koers. Als we hem echt nodig hebben zullen we niet zo'n lastige koers varen als "vlinderen", maar de zeilen in een wat minder veeleisende stand zetten.
We komen gemakkelijk in ons oceaanritme: Nils kan altijd slapen en voor mij is het alleen de eerste nacht een beetje lastig, daarna ben ik gewend en moe genoeg zodat slapen op de deining van de golven geen probleem is.
De nieuwe generator bevalt prima; we hebben steeds meer elektrische apparatuur aan boord: een elektrisch toilet, een broodmachine die toch wel heel handig is, elektronische boeken en bridge spelletjes op e-readers en pc's. Tot overmaat van ramp sluit de deur van de koelkast niet meer helemaal goed. Dus de generator moet 's ochtends wel twee uur lopen om de accu's weer op te laden. Voorlopig schijnt de zon volop, de zonnepanelen doen hun best. Echter bij deze westelijke koers liggen ze in de tweede helft van de middag in de schaduw van de zeilen. Nou ja, hier is toch geen scheepvaartverkeer, dus de plotter en de AIS hoeven alleen maar een keer per half uur aan. Op Nils zijn pc en mijn tablet loopt het navigatieprogramma dat de koers bijhoudt, gewoon op de achtergrond mee.
Iedere avond doe ik een oproep op de korte golf radio op de tijd en frequentie die de zeilers over de Indische Oceaan hebben afgesproken. En natuurlijk in de hoop contact te maken met de schepen die nog moeten vertrekken uit Phuket, Morning Glory en Banana. Ik maak contact met een schip in de haven van Gale, Night Fly en er blijkt nog een Nederlands schip vlakbij ons te zeilen, de Geramar, onderweg naar de Maldiven. Gisteravond was Morning Glory te horen, zij zijn nu ook vertrokken. Met Banana hebben we e-mail contact, ook prima. We voelen ons hier op deze uitgestrekte watermassa niet alleen!
Het gaat zo gemakkelijk en rustig dat het een heerlijk ontspannen tochtje is. Ik lees een boek per dag, Nils houdt zijn bridge en puzzel vaardigheden bij en iedere middag spelen we samen een spelletje. De Lonely Planet van Sri Lanka ligt op de leestafel: wat willen we daar gaan doen? Voor het eerst sinds Australië vangen we weer en lekkere tonijn; heerlijk verse vis bij het avondeten. Het is genieten hier op Pélagie.
Vandaag op donderdag 12 maart zijn we al bijna halverwege, al 466 mijl afgelegd, nog 624 te gaan.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten