Voorbereidingen voor de oversteek van de Indische oceaan

Laatste dagen met Lum en Teets

Nog twee heerlijke dagen brengen we door met Lum en Teets in de prachtige Phi Phi eilanden. Voor een snorkelstop ankeren we vlak voor het kleine eilandje Koh Mai Phai, Bamboe eiland, ten noorden van Phi Phi Don. We springen zo van de Pélagie in het heldere water, maar op de terugweg blijkt de stroom behoorlijk tegen! Nils en Hanneke moeten hard zwemmen om de Pélagie weer te bereiken, Lum en Teets zwaaien af naar het strand waar Nils hen later met Peltje oppikt; weer een avontuur dat goed afloopt.

Op weg naar Phi Phi Don

Phi Phi Don is druk, maar heeft wel T-shirts voor Lum zodat hij twee oude shirts bij ons kan achterlaten, handig bij het olie verversen.

Op maandag 23 februari varen we naar Phi Phi Lee. Als we een vrije meerboei zien, leggen we daar aan. Het blijkt een prachtige snorkelplek te zijn, met heel helder water en veel vis. Helaas ook met heel veel andere snorkelaars van de toeristenboten die dit plekje ook kennen. Die laatste nacht valt ons anker in de prachtige "hong" van Phi Phi Lee. Wat een indrukwekkende omgeving met al die hoge rotswanden!

TeLu bij Phi Phi Lee

De volgende ochtend vroeg vertrekken we naar Ao Chalong, er is zo waar wind, het is heerlijk zeilen met de wind in de rug. 's Middags vieren we Nils verjaardag met een lunch in een restaurant met airconditioning. Helaas valt halverwege onze maaltijd de airconditioning uit en wordt het toch nog warm; we zijn tenslotte in Thailand. 

Hier wordt 's nachts gevist met veel felle groene lampen

Terug op de Pélagie moeten Lum en Teets nodig inpakken, de wekker wordt gezet op kwart voor vijf! Het is nog donker als Nils ons bezoek bij de taxi afzet. Lum en Teets gaan met de bus naar Bangkok en hebben daar nog vijf dagen om wat meer van Thailand te zien dan alleen water en de eilanden voor ze terug naar Nederland vliegen.

Voorbereidingen voor de oversteek

Er moeten nog veel dingen gebeuren om de Pélagie helemaal klaar te maken voor de komende lastige oversteek van de Indische oceaan. Alle veiligheids- en reddings-attributen worden nagekeken, gerepareerd en waar nodig van nieuwe CO2 patronen voorzien.

Met een huurauto rijden we een groot aantal winkels langs en vullen de voorraden op de Pélagie aan. Peltje krijgt een jasje, zodat de naden beter zijn beschermd en nieuwe lekken hopelijk niet meer ontstaan. (Ja, dat hadden we meteen moeten doen toen we haar 2 jaar geleden kochten!)

Het nieuw zitje komt goed van pas bij de installatie van de 2-de auto pilot

Een van de nadelen van overal reparaties laten doen, is dat je niet meer terug kunt als het niet goed is. De bodem van het zitje achter ons stuur hebben we laten vervangen in Langkawi. Helaas is het triplex niet sterk genoeg en zitten de schroeven niet helemaal op de juiste plek. Dat moet beter. Na veel vragen en drie keer verkeerd rijden vinden we een bedrijfje, een kamer ter grootte van een garagebox met twee naaimachines, waar we met handen en voeten en twee woorden Engels kunnen uitleggen wat de bedoeling is. Dit keer hebben we een mal gemaakt waar de schroeven precies moeten komen. De volgende dag blijkt het zitje precies te passen. Weer gelukt! Nu kunnen we er met een gerust hart weer gezellig naast elkaar achter het stuur zitten.

Hanneke geniet nog steeds op de Pélagie

We gaan ook even langs de tandarts, de jaarlijkse controle is er in Nederland bij ingeschoten. Midden op de oceaan wil je geen kiespijn krijgen! We hebben inderdaad allebei een gaatje dat nog moet worden gevuld.

Tussen alle bedrijven door gaan we langs het uitkijkpunt in het Oosten van Phuket. Het uitzicht in inderdaad de moeite waard, zie de openingsfoto. Ook bezoeken we het nationale park in het noorden van het eiland met het Gibbon rehabilitatie centrum. Het is boeiend om te horen hoeveel energie de vrijwilligers van over de hele wereld in dit succesvolle introductie programma steken. Het kost jaren om een gibbon uit gevangenschap weer de mensen te ontwennen, als het al lukt, en hem of haar de vaardigheden te laten leren die nodig zijn om in het wild te overleven. Hier lukt het, er leven weer groepen gibbons in dit oerwoud en ze hebben al kinderen en kleinkinderen! Vanuit dit centrum worden zelfs gibbons uitgezet in Chiang Mai! Iedere groep die wordt uitgezet wordt nog tot een jaar lang dagelijks van vers eten voorzien door de vrijwilligers.

In het nationale park in het noorden van Phuket

Vandaag, maandag 2 maart,  liggen we in de Lagoon Marina; een tweede, onafhankelijke stuurautomaat wordt geïnstalleerd. Het is hier gezellig, een aantal boten die hier liggen, kennen we van de afgelopen maanden. Het is hier wel duur, ruim 50 euro per nacht, en warm, het verkoelende briesje wat op zee bijna altijd waait, laat het afweten. En 's avonds stikt het hier van de muggen !Maar er is ook een zwembad dat zo aan het einde van een warme werkdag heerlijk verkoeling brengt.

Morgen vroeg kunnen we hier weg, de autopilot uitproberen. Dan gaan we met hoog water, bij binnenkomst van deze marina zaten we bijna vast, zo ondiep is het toegangskanaal. Woensdag is hier een vrije dag, donderdag naar de tandarts, de laatste verse boodschappen en uitklaren. Dan hopen we vrijdag 6 maart te vertrekken naar Sri Lanka, als de weersvoorspellingen goed blijven.