Wiebelige steiger

Aan de wiebelige steiger bij Galle

Het afremmen lukt prima, de laatste nacht dobberen we rustig langs de kust van Sri Lanka tussen tientallen vissersbootjes. Gelukkig hebben die allemaal felle lichten aan om de vissen te lokken, dus zien we ze prima. Op dinsdag 17 maart om half negen in de ochtend varen we de ruime baai van Galle binnen. Met de marifoon nemen we contact op met de haven autoriteiten en onze agent. "Nog even wachten, er komt zo iemand bij u aan boord". Ankeren zo vlak voor de haven is geen optie, dus dobberen we bijna twee uur rustig in de beschutte baai. 

Vissers leggen een groot net uit vlak bij de haven ingang

Ondertussen wordt vanuit het strand met een bootje met 4 man, waarvan twee roeiers een net uitgelegd. Om dat te ontwijken moeten we even verder gaan liggen. Eindelijk komt een bootje op ons af; na wat formaliteiten en papieren invullen mag de Pélagie naar binnen. Er liggen al zes boten aan de wiebelige drijvende steiger. Gelukkig is er nog een plaatsje voor de Pélagie. Het anker gaat uit en langzaam vaart Nils met de kont naar de steiger. Daar staan twee mensen van onze agent om de lijnen aan te nemen en vast te maken aan diezelfde wiebelige steiger. Gelukkig houdt ons anker meteen en liggen we redelijk.

Er moet direct verder worden ingeklaard, we hebben een stempel in ons paspoort nodig. De auto van de agent staat op een onverhard paadje, waar we middels een vast bruggetje kunnen komen. Alles gaat redelijk vlot, totdat blijkt dat ik bij het online aanvragen van onze Visa een tikfout heb gemaakt in Nils zijn paspoortnummer. “Nee, corrigeren kan niet het visum moet opnieuw worden aangevraagd” én er moet opnieuw worden betaald, $30! Een duur tikfoutje!

Nils lukt het ook op een klein fietsje véél mee te nemen

Terug op de Pélagie besteden we nog wel een uur met alle lijnen zo goed mogelijk te spannen en stootwillen tegen de achterkant te leggen zodat de Pélagie niet tegen de steiger botst.

Verder doen we het die dag rustig aan, even lekker internetten op het kantoortje bij onze agent; de verbinding is prima, snel en gratis.

Het fort van Galle vanuit zee

Galle verkennen

Woensdag gaan we met onze fietsjes Galle in; als eerste hebben we geld en een lokale simkaart nodig. Het verkeer is hartstikke druk, om ons heen wordt uitgebreid getoeterd, bussen en vrachtwagens, een enkele auto, veel tuk-tuks (de lokale taxi op drie wielen met een canvas hoes, zeg toek-toek), brommers, fietsers en natuurlijk voetgangers, alles moet een plaatsje vinden op de rijbaan. Gelukkig is er een hoofdrijbaan voor het snellere verkeer, daarnaast is een soort wandel- parkeer- en fietsstrook waar we prima kunnen fietsen.

Vismarkt gewoon op het strand

Een pinautomaat is snel gevonden, maar hoeveel kunnen we eigenlijk pinnen? Het hoogste standaard bedrag is 5000 rupies. Nils probeert 10.000 rupies. Dat lukt, met onze tweede pinpas lukt 15.000 rupies ook. We voelen ons rijk met 25.000 rupees in de portemonnee. Na veel vragen aan hele vriendelijke mensen die ons prima de weg wijzen, vinden we de telefoonwinkel waar we een simkaart kopen voor 200 sr. Dat blijkt nog geen anderhalve euro te zijn. Omdat we onze agent $225 moeten betalen, hebben we dus helemaal niet genoeg geld in onze portemonnee. Gelukkig zijn er nog meer pinautomaten en uiteindelijk kunnen we zelfs 40.000 rupies pinnen! Zo kunnen we even vooruit.

’s Avonds maken we kennis met onze buren door ze allemaal voor een drankje op de Pélagie uit te nodigen.

Het oude Fort door de Nederlandse VOC gebouwd

Donderdag gaan we naar het oude Nederlandse fort in deze haven. Het is enorm groot en in de 17e eeuw door de VOC gebouwd op een schiereiland. De muren zijn meters dik met echte bastions die de zee in steken. Het VOC beeldmerk staat boven de poort. Binnen het fort ligt de oude stad. Het is erg leuk om door de straatjes met oude, Nederlands aandoende huizen rond te lopen. In een mooi gerestaureerd huis mogen we even rondkijken, leuk! 

De schoolklas vor het museum, de oude Nederalndse pakhuizen

In de oude Nederlandse opslagplaatsen is het maritiem museum gevestigd, waar we een uurtje rondlopen. Er is veel aandacht voor de periode voor 1600, toen al was Sri Lanka een knooppunt in de zeeroutes tussen Oost (China) en West (Romeinen en Arabieren). Hele schoolklassen lopen ook door het museum. Jongetjes van een jaar of 10 oud zijn niet verlegen en willen ons allemaal een handje geven, leuk!

Staatbeeld, de supporters van de honkbalclub gaan toeterend naar het stadion

Klusjes

Vandaag, vrijdag, is een klusjesdag. Er is hier een goede canvas naaister vlakbij, die laten we een paar kussens voor ons overtrekken. Nils giet de diesel over, Hanneke maakt de Pélagie schoon; het lossen van de cementboot 150 m naast ons heeft een grijs laagje over de Pélagie gelegd.

Straks gaan we de motoren verwennen: olie verversen en nieuwe brandstoffilters. Morgen op stap: met een tuk-tuk gaan we de omgeving van Galle bekijken.