Stuiteren over de golven

De weersverwachting van 15 oktober, we zijn net een nacht onderweg naar Zuid-Afrika, geeft aan dat we wel moeten doorvaren, over acht dagen komt er een erg harde, meer dan 25 knopen, zuidelijke wind langs de kust. Die willen we niet hebben, dus voor die tijd moeten we in de baai van Maputo zijn. Een beetje doorvaren dus.
De motor gaat 's nachts bij en ook op 16 oktober helpt de genaker ons goed vooruit. De lucht is blauw, de zee rustig, het is genieten. In de avond valt de wind volgens de voorspellingen weg. 's Nachts komt de wind terug uit het zuiden, dat betekent scherp aan de wind zeilen. Dat doen we vandaag 17 oktober nog steeds. De golven hebben zich ondertussen opgebouwd, met 18 wind sjeest de Pélagie vooruit en stuitert over de golven. We zijn onder de indruk van het geweld: grote hoeveelheden water slaan tegen de voorramen, de Pélagie trekt brede witte strepen over het water en laat een spoor van schuim achter zich. Golven slaan met een klap tege de onderkant van de kajuit, de wind fluit ons om de oren. De boot is prima in balans, de stuurautomaat houdt koers. Gelukkig zijn alle ramen goed dicht!
De bemanning doet het minder goed, onze magen gaan een beetje rommelen. Nils ligt met een gember-tabletje tegen zeeziekte in bed. Het lukt mij nog net deze tekst met de spraakherkenner te dicteren, als ik maar goed naar de horizon kijk.
We schieten wel op, ons gemiddelde ligt nu ruim boven de zes knopen in de goede richting. Maputo gaat zeker lukken, nog 470 mijl te gaan; we hebben tot woensdag de tijd om er te komen.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com