Sao Jorge vanaf zee |
De
oversteek naar Sao Jorge op zondag 5 juni is gemakkelijk. De wind
waait lekker door van achteren, het zonnetje schijnt en het uitzicht
is prachtig op de drie eilanden rond ons heen: Fayal, Pico en
natuurlijk Sao Jorge zelf. Als de motoren aangaan om te reven roept
Nils: "De stuurboordmotor blijft maar razen, het gas wil niet
terug". Op één motor halen we de zeilen binnen en leggen we
veilig aan in de Marina. Nu kunnen we rustig kijken. Onze conclusie
is dat de gaskabel is gebroken! Dat hebben we al eerder gehad. Eerst
kijken we naar de reservekabels die we bij vertrek zes jaar geleden
hebben laten leggen. Er zitten wel labels op, maar de tekst is niet
meer leesbaar. Eentje is echt kapot, dus al gebruikt; de ander doet
het alleen met heel veel moeite. Die gaan we niet monteren.
We
halen de halve boot overhoop omdat we denken dat we nóg een gaskabel
hebben. Dat hebben we ook maar dat is een korte van maar 7 m. Om naar
de stuurboordmotorruimte te komen is bijna 11 m nodig.
Onze
vriendelijke havenmeester weet meteen dat zo'n kabel niet op Sao
Jorge te krijgen is. Na een paar telefoontjes naar Horta, blijkt
uiteindelijk Marine Services een lange kabel op voorraad te hebben.
Wij blij. Maria en Warren van de Nightlfly zeilen de volgende dag
naar Sao Jorge en nemen de kabel mee.
De Pélagie in de knusse marina van Velas op Sao Jorge |
Na nog een paar keer goed kijken en vergelijken met de andere motor, blijkt het veertje dat de gashandel terug moet duwen vast te zitten. Hier weten we weinig van, gelukkig komt Waren ons helpen. Een paar schroefjes verzetten, wat vet op het veertje en alles werkt weer zoals het moet! De nieuwe, dure, gaskabel kunnen we opbergen voor een volgende keer.
De imposante kust met zwarte lava-stenen |
Met
de auto rond Sao Jorge
Voor
de volgende twee dagen hebben we een auto gehuurd om het eiland te
bekijken. Sao Jorge heeft steile kusten met bovenop een groene
hoogvlakte, met hier en daar kleine dorpjes. Het grootste deel van
deze hoogvlakte is weiland, omzoomd met kleine muurtjes en
hortensiahagen. De inheemse vegetatie is fel groen vooral op de
steile hellingen aan de kust. We maken een aantal prachtige
wandelingen over de hoogvlaktes en langs de imposante kust. Het is
genieten van de uitzichten, de leuke huisjes en de afwisselende
vegetatie, soms fel groen, soms grijzig maar altijd met veel bloemen.Prachtige uitzichten |
Op de West-punt staat een oud vuurtorencomplex; bij de opening in 1958 heel modern maar nu verlaten na een aantal aardbevingen. Vlakbij staat het "walvisuitkijk station", waar in de 19e en 20e eeuw gekeken werd of er walvissen in de buurt waren. De walvisjacht is pas in 1984 gestopt.
Heerlijk wandelen |
De tweede dag bekijken we de plaatselijke, moderne kaasfabriek, erg interessant. De kaas is heerlijk, we slaan een voorraadje in.
In de kaasfabriek |
Slalommen langs de kuilen |
Naar
Het Kanaal
Als
altijd kijken we Iedere dag naar het weer. Eigenlijk hadden we rond
de 15-de willen vertrekken, maar vandaag is er een redelijk
weervenster. De eerstvolgende mogelijkheid is minimaal een week later
en dan moet je maar afwachten wat het wordt. Vanmiddag vertrekken we
richting Falmouth. Er is best veel wind voorspeld, maar zolang onze
stuurautomaat blijft werken moet dat geen al te groot probleem zijn:
dan schiet het tenminste lekker op!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten