Naar Porto Santos bij Madeira, 519 mijl, onze langste oversteek tot nu toe

Vertrek naar Madeira
Donderdag 19 augustus vertrekken we vanuit Lissabon naar Madeira, of eigenlijk naar Porto Santos, het eilandje vlak voor Madeira , een afstand van 519 mijl. We denken er vier dagen en vier nachten over te doen. We willen in de loop van de ochtend vertrekken, want dan hebben we op de Taag stroom mee. Eindelijk maken we energie om een steeds uitgesteld klusje te doen, we maken de waterlijn van de Pélagie schoon met het bijbootje. Hard nodig, want de algen zijn al begonnen te groeien vlak boven de anti-fauling!

Als we het anker ophalen komt er een heleboel touw mee naar boven met daaraan een hele meerboei, dit is een groot betonblok waaraan je kunt vastleggen. Marc van de Franse catamaran komt helpen en hangt het betonblok aan de boot zo dat het anker en de touwen losgemaakt kunnen worden. Het anker kan op de boot en de meerboei en de touwen gaan weer naar de bodem, voor de volgende onfortuinlijke ankeraar!

De oversteek
De eerste dag en nacht is er een pittig windje; we schieten op; alleen het slapen is wat lastig met zoveel golven-lawaai ook hoorbaar in de slaapkamer. Gelukkig worden we niet zeeziek. Het is bewolkt, dus de windgenerator houdt, met het nodige lawaai, onze energievoorziening een beetje op peil. Hard nodig want de stuurautomaat gebruikt heel wat energie met die wind! Toch moet de motor een uurtje aan om "stroom te draaien". We zijn erg blij met onze nieuwe drie-taps dynamo, die drie keer zo snel laadt.
De tweede dag wordt het rustiger, dus beter slapen maar minder snel vooruit. Aan het eind van de derde dag is de wind op en moet de motor bij. We hebben een wacht systeem van 4 uur op , 4 uur af. Nils gaat na het avondeten slapen tot 1:00. Dan houdt Nils wacht en slaap ik tot 5:00. Om 9:00 lost Nils mij weer af en mag ik in principe zolang slapen als ik wil. Van 01:00 tot 05:00 slaap ik redelijk maar in de ochtend is dat veel lastiger! Om 11:00 heb ik zoiets van “de dag is begonnen”. Dat gaat wel een of twee dagen goed maar niet vier of vijf. En zeker niet drie weken, straks bij de oversteek van de Atlantische oceaan. Dus ik moet toch beter leren uitslapen.
We genieten van een prachtige sterrenhemel met een goed zichtbare melkweg als de maan onder is. De laatste nacht is het volle maan, betoverend dat schijnsel op het water! Het laatste deel van Harry Potter is heel spannend om weer eens rustig te lezen. Ik begin zelfs aan het fotoboek van onze reis tot nu toe. Het verhaaltje van Lissabon speelt door mijn hoofd, maar ik heb geen energie genoeg voor het creatieve proces.
Aankomst Porto Santos
De vierde en laatste dag zetten we de motor wat zachter om niet bij donker aan te komen. Dat lukt; om 07:30 bij zonsopgang gaat het anker uit vlak voor de haven. Prachtig om dit vulkaan-eiland te zien opdoemen in zee en steeds dichterbij te zien komen. We drinken samen een glaasje port om deze langste overtocht te vieren! Heerlijk rustig en zonder golven slapen we nog even bij.

Aan het eind van de ochtend gaan we de haven in, met de ARC vlag in top voor 25 % korting! Wilma en Thijs van de Luna Verde liggen er al een paar dagen. Dus met de koffie praten we gezellig bij en gaan ’s avonds gezellig met hun uit eten.
Er zijn hier meerdere duikclubs, we hebben meteen maar een duik geregeld. Het zicht is hier heel goed en de watertemperatuur wordt eindelijk een beetje acceptabel, 22-23 graden.
Onze eerste indruk van Porto Santos is prima: blauwe lucht, diep-blauwe zee, bruine kale bergen, palmbomen, het lijkt Oman wel! Alleen hoeven we hier te werken, behalve de boot schoonmaken en onderhouden. Het is al eerder gezegd: we boffen!