We kunnen de diesel niet in de motorruimte laten zitten, slecht voor de gelcoat, en gaan de volgende ochtend meteen aan de slag. We scheppen het in lege waterflessen en maken er een lokale visser blij mee. We nemen niet het risico de diesel terug in de tank te doen, er zal wel zout, vuil en water ingekomen zijn. We spoelen de motorruimte wel drie keer met zeepsop, nu komt het pompje goed van pas. Juan komt aan boord en helpt ons de vulslang weer goed en stevig op te hangen. Ook de 2-de watermeter wordt gerepareerd. Alles met een bijboot overstap, Peltje heeft het er maar druk mee! Ondertussen is de voorbereiding voor de eerste borrel, organiseerd door de ARC, Atlantic Rally for Cruisers, in volle gang bij ons op de kade.
De Pélagie draagt met al haar vlaggetjes bij aan de sfeer. Het is heel gezellig veel van de vrienden die we eerder hebben ontmoet, hier weer terug te zien.
Dit wordt de routine voor de komende dagen, overdag klusjes doen, opruimen en voorbereiden, ’s avonds met zeilers van de ARC, borrelen, eten en feesten. Op vrijdag avond worden we door het gemeente bestuur van Las Palmas onthaald in het plaatselijke openlucht theater in het park. Lekkere wijn, hapjes, de standaard toespraken en een aardig optreden van de plaatselijke drumband en `majorettes`. Alleen hier zijn de pakjes van de dames erg bloot en sexy en de hoofdtooien enorm.
Zondag 14-11 vindt de officiële opening plaats. Per nationaliteit lopen, nou ja Hanneke fietst natuurlijk, we achter de vlagdrager rond de haven. Aan het eind worden alle vlaggen officieel gehesen, net de Olympisch spelen. De drumband is weer present en de dames hebben nu iets andere pakjes aan, wel in dezelfde stijl. Het is erg gezellig, natuurlijk zijn alle 6 de Nederlandse boten met hun bemanning present. De leeftijd varieert van 6 maanden tot over de zestig. Het zonnetje maakt alles extra feestelijk.
We leren ook het nodige, er zijn interessante seminars en er volgen er nog meer. De discussies in de “Double Handed Workshop”, boten die met zijn 2en gaan oversteken, doen ons besluiten toch maar die reserve set van de stuurautomaat aan te schaffen, na advies van de Ray-Marine expert. Zeker na het lezen van een artikel in Zeilen van een 4(!) persoonsbemanning die uitgeput aankwamen, omdat hun stuurautomaat was uitgevallen.
We kopen het Man Over Board, MOB, systeem, wat ons op de plotter laat zien waar de persoon overboord is gevallen, zodat terug vinden iets gemakkelijker zou moeten zijn. Het devies blijft natuurlijk Niet Overboord vallen, dus als de ander slaapt buiten de kuip altijd aangelijnd zijn. Ook hebben we nu elk een warterdichte laserpen op ons reddingvest om naar redders of boeien te schijnen. Hanneke´s ontslagvergoeding van Shell is héél welkom voor al deze zaken.
De Pélagie is door de veiligheidskeuring gekomen. We hebben ook nog een prima tip gekregen om onze nood/stuurinrichting stabieler te maken, erg nuttig.
Veel klusjes zijn ook weer klaar. Alle O-ringen zijn ingevet; ventilatoren tegen de Caribisch warmte zijn in onze slaapkamers opgehangen; je kunt nu, eindelijk!, onder de douche staan; de watertank kan nu gemakkelijker open met een eigen handel en de bescherming rond de verstaging hangt er om het schavielen van de gennaker tegen te gaan.
Ook wijzelf moeten in goede conditie zijn, ik ben naar een podoloog geweest, die me steunzolen heeft voorgeschreven. Maandag zijn ze klaar. Ook een kies, waarvan een hoekje is afgevallen, is weer gevuld; een nieuwe kroon wordt nog overwogen.
De menu lijst is gemaakt, nu alleen nog alles aan boord halen en goed opbergen. Ook onze nieuwe MP3 spelers moet nog goed worden ingericht, zodat we gedurende de nachtwacht zowel naar muziek kunnen luisteren als ook die mooie luisterboeken kunnen horen die we van gulle gevers hebben gekregen!
We hebben nog een week, dus het komt allemaal helemaal goed. We kijken er naar uit om op weg te gaan!
zondag 14 november 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten