Weer motorpech langs de prachtige kust van Antigua!

Donderdag 6 april verkennen we Nelson Dockyard hier op Antigua.

Deze oude haven, scheepsreparatie en opslag plaats van het Engelse leger uit de 18-de eeuw is recent gerestaureerd. De meeste gebouwen hebben een nieuwe bestemming gekregen, zoals het admin gebouw voor de zeilboten verhuur. Het is erg leuk er rond te dwalen.

's Middags varen we om het hoekje naar Indian creek, een nauwe baai vlak bij. Het is spannend om erin te varen, het is een beetje smal. We hebben weer veel plezier van onze vooruitkijkende dieptemeter, ook al “kijkt” die maar zo’n 20 meter vooruit. We liggen er helemaal alleen, wat bijzonder. We maken een mooie wandeling en  zien de grote agaves overweldigend prachtig geel bloeien, zie hiernaast. We genieten van de rust. Heerlijk. Hieronder nog een blik op deze baai.

De volgende dag gaan we verder omhoog langs de kust, een aantal uren tegen stroom, wind en golven om naar “No such Bay” te verkassen. De kust waar we langs varen is prachtig, zie ook hiernaast. Antigua is veel minder begroeid, dan de eilanden waar we eerder waren. De ruige kust doet ons denken aan Oman.

Deze baai is eigenlijk een soort binnenmeer, tegen de golven beschermd door een rif. We wilden er eigenlijk snorkelen, maar het is erg ver en we zien er niemand. Dus genieten we van het uitzicht vanaf de Pélagie. Er wordt les gegeven in kitesurfen. Leuk om te zien. De vele kleuren blauw van het water blijven ons boeien.

Zaterdag hebben we weer een heerlijk zeildag. Nu met wind achter langs een prachtige kust met goedgele zandstranden door het heldere blauwe water naar de hoofdstad St John. We willen met Pasen naar de kerk.
Bij het invaren van de baai, krijgt Nils de rechter motor niet meer aan. De startmoter werkt prima, die is dan ook net gerepareerd, maar het lijkt of er geen diesel wordt ingespoten!
Het lukt om met één motor te ankeren. Het diesel filter zit niet verstopt, er komt diesel uit met het handpompje. Volgens de motor handleiding kan er lucht in de brandstofleiding en/of motorblok zitten. We hebben geen idee hoe we de motor kunnen ontluchten.

We gaan dus direct op zoek naar een monteur, natuurlijk zonder succes op Paaszaterdag rond 17:00 uur. Dinsdagochtend maar weer proberen. Boodschappen doen, inclusief een internet ticket, lukt gelukkig nog wel. Genieten van de gezelligheid op straat zo aan het eind van de zaterdag middag lukt ook prima. De huisjes hier in St John zijn erg kleurrijk.

Als we een kerk hebben gevonden, blijken er mensen te zijn. De dienst is morgen, Paaszondag, om 06:30 en 08:30. De ankerplek is niet plezierig, het riool komt ernaast uit, er is verkeerslawaai en er blijken ook nog muggen te zijn. Maar ja, we kunnen geen kant op met maar één motor….. Wel zijn er zomaar ineens dolfijnen te zien die rustig langs zwemmen in deze vieze baai!

De plaatselijke kerkgangers (methodisten) zijn op hun “Paas best” gekleed, heel feestelijk, met prachtige hoeden met bijpassende jurken. De meeste mannen dragen een stemmig pak. Bezoekers worden welkom geheten en uitgenodigd om zich voor te stellen. We kunnen als enige witneuzen niet achter blijven en we stellen ons voor; de microfoon wordt netjes gebracht. Het samen hand in hand het  “Onze Vader” zingen is heel bijzonder. Na afloop praten we nog even met wat kerkgangers. We voelen ons erg welkom. Dit is een heel fijne manier om (een beetje) met de lokale bevolking in contact te komen.

We maken er een rustige middag van, alles is hier dicht op Paaszondag. Wel nodigen we onze buren uit voor een drankje. Laat nu de schipper aanbieden om even naar onze motor te kijken...en het in 10 minuten oplossen. Het “trekding” waarmee de motor wordt uitgezet, de diesel toevoer onderbreker, kon niet helemaal terug naar de beginstand, omdat er wat slangen voorzaten. Vandaar dat de motor geen diesel kreeg toegevoerd. De slangen zitten nu niet meer in de weg door een simpel tie-wrapje. Weer wat geleerd.

Nu toch nog maar even niet weg, dit verhaaltje moet nog op de site en morgen hebben we een auto gehuurd.