Zeilcentrum St Maarten

Sint Maarten vanaf zee

Het is een groot contrast: van het ongerepte, lege Barbuda naar het drukke, wereldse St Maarten. Het aantal schepen om ons heen is lange tijd niet zo groot geweest. Al die lichtjes om ons heen zijn wel erg gezellig ’s avonds. Er zijn er ontzettend veel havens waar ook hele grote zeil en motor jachten liggen, genoeg te zien dus. Het aantal witneuzen is groot, vooral natuurlijk in de zeilerswereld. De bediening in de restaurants en supermarkten is wel gekleurd, maar in de winkels voor bootspullen werken ook veel Europeanen. Hun betaling is niet denderend, toch blijven blijkbaar veel zeilers hier hangen. Er zijn best veel Nederlanders, maar meestal spreken we Engels. De borden op straat in het Nederlandse deel zijn in het Engels; in het Franse deel is alles 2-talig, Frans en Engels. De temperatuur is heerlijk, zo rond de 25 graden met meestal een heerlijk fris windje.

St Maarten, Marigot Bay- De Pélagie ligt er ook

Onze boodschappen en klusjeslijst is gegroeid, daar gaan we meteen mee aan de slag. Allereerst gaan we op zoek naar een dokter. We treffen een landgenoot en kunnen het verhaal van Nils’ Leishmaniasis gewoon in het Nederlands doen; vreemd vertrouwd. Een paar dagen later blijkt uit het nieuwe bloedonderzoek dat alle uitslagen normaal zijn. Nils is echt helemaal genezen, hoera!!
Eindelijk wordt onze korte golf zender gemaakt, nu kunnen we weer vanaf zee weersinformatie ophalen en korte e-mails versturen en ontvangen. We bedenken een oplossing voor ons probleem dat de verbinding tussen de ankerketting en het touw wat er achteraan komt, niet meer klem zit in de ankerlier. Nils verstevigt en verdikt het touw met zeildraad. Nu nog kijken of het werkt.
Ik naai de rest van de broek, de zak waar het grootzeil in valt als we het laten zakken. Het naaigaren van de broek is door de tropenzon verteerd. Deze broek is meer dan 6 meter lang en er zijn 2 naden kapot, dus het is een hele klus. Vooral als ik op de bimini, het zonnedakje boven de kuip,  moet zitten om erbij te kunnen. Maar het is weer gelukt, natuurlijk tot de volgende naden het begeven…. 

Mansgrote varens

We kopen eindelijk nieuwe hoofdkussens, dat mocht wel eens na ruim 10 jaar. De kruidenrekjes voor in kastdeurtjes die we vinden, blijken erg handig. We zien op een buurschip een keukenrol aan het plafond hangen; die installeren we ook, weer iets handig opgeruimd.
Hier in de Lagoon kunnen we geen internet ontvangen, maar bij McDonalds is het gratis en goed. Prima om uitgebreid met het thuisfront te bellen en te skypen. En om naar watermakers te zoeken en documentatie te lezen. We bellen met een mogelijke dealer in St Lucia en krijgen goede informatie. We zoeken in de Pélagie naar een goede plaats waar een watermaker zou kunnen worden geplaatst en besluiten voorlopig er eerst maar eens een nachtje over te slapen.
Met een huurauto gaan we zaterdagmiddag op stap en rijden het eiland rond. 

Lokale vissersboten en spelende kinderen op zaterdagmiddag

Overal veel bebouwing, leuke baaitjes met veel zeilschepen voor anker en in haventjes. Er wordt ook nog steeds gebouwd, het lijkt of de economische crisis hier iets minder is, we zien geen onafgemaakte gebouwen.
In het noord-oosten liggen nog een paar lokale vissersboten, kinderen spelen in het water. We wandelen en kopen fruit bij een stalletje. Zondag maken we met Deep en Malika een lange wandeling in het meer ongerepte, centrale deel van het eiland.

Lunch met Deep en Malika gedurende onze wandeling

Omdat Sint Maarten minder hoog is, krijgt het minder regen dan bijv. Dominica. De vegetatie bestaat voornamelijk uit struiken, varens en grassen. Grote bomen zijn er eigenlijk niet. De uitzichten zijn prachtig!  
We besluiten met een heerlijke koffie met een keus uit heel veel soorten gebak in het Franse gedeelte; gezellig!
Maandag 23 april willen we Sint Maarten vanaf zee verder verkennen, een beetje afhankelijk van de wind.