Lokale massage

Vianai Bay vanuit de ankerplek van de Pélagie

De duikboot halt Nils op van de Pélagie

Er is meer in Fiji dan alleen Savusavu; met volle dieseltanks, een nieuwe gasfles, schone was en verse groenten en vooral „kava kava“ voor de lokale „chiefs“ verlaten we Savusavu om rond het eiland Vanua Levu te gaan zeilen. Hier in Fiji is al het land, kust, zee en riffen van iemand, meestal van de plaatselijke bevolking. Als je ergens wilt ankeren, wordt je geacht in een begroetingsceremonie de kava wortels te overhandigen aan de „chief“  of zijn plaatsvervanger. Van deze wortels wordt een opwekkende drank gemaakt. We zien wel hoe dat zal gaan, we zijn er op voorbereid.

Grootzeil naaien

Eerst we willen een paar dagen gaan duiken en snorkelen op het prachtige „Rainbow Reef“ tussen Vanua Levu en het eiland Taveuni. We hebben geluk, het eerste stuk is naar het oosten dus normaal tegen de wind en stroom in, maar zaterdag 6 aug is er een lekker windje uit het noorden, zodat we het grootste deel kunnen zeilen. Het is spannend om door en in het rif te varen, maar de zon staat achter ons en de Google Maps kaarten bieden veel steun; het gaat prima! Om vier uur zijn we in Viani Bay. De bodem blijkt uit veel koraal te bestaan, ankeren is lastig; uiteindelijk liggen we goed op 26 meter diepte. Het echte probleem wordt natuurlijk om straks weer weg te komen, op deze diepte is het anker niet te zien. Volgens afspraak komt de boot van het lokale duikcentrum ons om 7 uur de volgende ochtend ophalen.

Héél veel vis

De duiken zijn fantastisch mooi: er is heel veel zacht koraal in witte, roze en lichtblauwe tinten. De zee kant van het rif is er helemaal mee begroeid, een bijzonder gezicht. Vooral op de tweede duik zien we héél veel soorten vis; hele scholen waar je langs en doorheen zwemt, in vele kleuren blauw, geel, zilver en zwart: indukwekkend. Een paar haaien rusten uit op het zand tussen de riffen en zwemmen statig voor ons weg. We zien weinig grotere vissen, later vertelt de divemaster dat de Chinezen de zee hier hebben leeg gevist, helaas!

Paars koraal

Na afloop van de duik, klimmen we met een trapje weer aan boord van de aluminium boot. Ik, Hanneke, doe het niet zo handig, leun te ver naar voren op het trapje en wordt gelanceerd de boot in, het trapje zit niet vast aan de onderkant! Aluminium is hard, dus ik schrik me wezenloos. Gelukkig valt het mee, niets gebroken, alleen véél blauwe plekken en een grote buil op mijn hoofd. En het lopen gaat wat moeizaam, mijn heup wil even niet zo goed.

Met Jack gaan snorkelen

De volgende dag lassen we een rustdag in, dwz we doen klusjes op de boot; de ducktape reparatie in het grootzeil laat al los, dus we repareren het nu met echt zeilreparatie-doek, gekregen van een medezeiler. We hebben ook zelf, maar denken dat de lijm niet meer zo goed is. Voor de zekerheid naaien we het vast; Nils staat aan de ene kant van het zeil, ik aan de andere kant; we imiteren de steken waarmee het zeil is genaait. We zijn best tevreden over ons werk; nu zal het hopelijk wel houden.

‘s Middags komt Jack op bezoek; hij „beheert“ de baai en neemt tegen een bescheiden betaling zeilers mee naar mooie snorkel plaatsjes. We spreken af voor woensdag, dan heeft mijn heup nog even rust. Jack is een gezellig babbelaar en vraagt naar mijn val. Hij beveelt een massage met lokale kruiden aan. 

Blauw groene koraalvisjes

Dinsdag gaat Nils weer duiken, ik blijf thuis voor een beetje rust. Ja hoor, Jack komt in zijn roeibootje naar de Pélagie samen met Sofi die een tas met lokale bladeren bij zich heeft. Na een drankje en een babbeltje beland ik op de vloer van de Pélagie en wordt mijn pijnlijke heup en ribbenkast uitgebreid gemasseerd met kokosolie en een lokaal kruidenmengsel. De blauwe plekken op mijn heup vinden het niet zo leuk, maar het is voor een goed doel, denk ik maar. Het moet eigenlijk nog een keer, Sofi wil die middag nog wel een keertje terug komen, maar mijn heup vindt het eigenlijk wel genoeg voor één dag dus dat laat  ik maar even. 

Woensdag 14 augustus is het stralend weer, wat een mooi kado op mijn verjaardag!  Ik trakteer mezelf op een heerlijke pijnstiller, dus kann ik met alles meedoen. 

Verjaardags-brownies

Samen met de buren en hun 2 zoons varen we met de Pélagie onder leiding van Jack naar een prachtige snorkelplek in de lagune.  Er zijn heel veel soorten koraal, harde en zachte; paarse, groene, en allerlei tinten bruin; schitterend. De „kool“koralen zijn indrukwekkend, ze hebben grote koolachtige bladervormen in steeds groter wordende rosetten. Ook zijn hier veel wit-grijze anemonen. En natuurlijk is er heel veel vis: de blauw-groene visjes vluchten het koraal in zogauw je een beetje dichtbij komt, geel-zwarte koraalvissen tonen hun prachtige kleuren en er zijn papagaaivissen in allerlei soorten, maten én kleuren; ook de volwassen grotere papagaaivissen in blauw en groen maken hun opwachting. Nils maakt prachtige foto’s, zie hiernaast.

Tussen het snorkelen door eten we met zijn allen op de Pélagie. Als toetje heb ik voor mijn verjaardag brownies gebakken; als iedereen „Happy Birthday“ zingt, voel ik me echt jarig. 

Morgen gaan we weer een eiland verder. Waarschijnlijk is er de komende dagen weinig internet; dan gebruiken we weer Sailmail.