Zo is er wéér een dag voorbij |
Nu zeilen we in de noordoostpassaat, die direct vandaag al behoorlijk aanwakkert tot 18 knopen. We moeten nu behoorlijk aan de wind varen, het is gedaan met onze gemakkelijke voordewindse rakken. Het is zelfs de vraag of Sint Maarten te bezeilen is. We hebben besloten de wind op 60° te houden en dan maar te zien waar we uitkomen. We kunnen altijd nog een paar eilanden zuidelijker het Caribisch gebied binnen varen.
Pittige wind en een aan-de-windse koers veranderen de Pélagie in een wasmachine. Het is even wennen, voor de bemanning dan: de Pélagie zeilt fantastisch door met 7-8 knopen. De bemanning is niet gewend alles stoot-vrij weg te zetten, mokken, borden en de snijplank vliegen door de kajuit. Gelukkig is alles van plastic en blijft het heel. Ook de fles slaolie, die ik niet meteen had opgeruimd, blijft niet staan. Helaas vliegt de dop er af en de slaolie belandt op de grond. Het is onze laatste fles olie, die kunnen we niet missen. Op mijn knieën schep ik de gemorste slaolie in een bakje. Het is nog een beetje link, de grond is hardstikke glad..... De Pélagie sjeest en hobbelt voort, ik glij door de kajuit.
Het schiet zo natuurlijk wel goed op, we zijn al over de helft. Nog 1500 mijl, ongeveer 11-12 dagen, hotsen en klotsen voor de boeg. . . .
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten