Boem, tegen de kant!

De Pélagie in de scheepslift

Dinsdag 26 februari varen we weg van onze ankerplek richting marina. Alle onderdelen zijn aangekomen, we gaan eindelijk op de kant. Bij het wegvaren merkt Nils dat de bakboord motor niet in zijn achteruit wil! Inderdaad de versnelling reageert niet, het lijkt er op dat de kabel (weer) kapot is. Gelukkig ligt er een reserve klaar, maar de marina moeten we wel in! Dit hebben we eerder bij de hand gehad, dus stel ik mij op in de motorruimte om de versnelling met de hand te bedienen, op kommando van Nils. We oefenen op zee tot we genoeg vertrouwen hebben op een goede afloop. Helaas op de afgesproken tijd vaart een ander schip de scheepslift in! En de marina reageert niet op onze oproepen. Er zit niets anders op dan weer naar buiten te varen. Als we een half uur later weer in de haven gaan kijken, blijkt er wéér een ander schip in de touwen te hangen! We willen graag aanleggen om eens te vragen hoe het nu zit, maar ja, ik Hanneke, kan maar op één plaats tegelijk zijn. Als ik de meerlijnen naar de kant gooi, is er niemand die de bakboordmotor van de Pélagie in zijn achteruit kan zetten. En ja hoor, boem…… onze bakboord voorpunt knalt tegen de steiger. Bááálen……..

Héél veel aangroei aan de Pélagie...

Uiteindelijk is de scheepslift vrij en krijgen we hulp bij het losgooien, zodat ik dit keer wel de versnelling kan bedienen. Gelukkig gaat alles goed, het is altijd weer spannend of de marina mensen weten wat ze doen. Eenmaal op de kant blijken we een deukje in de punt te hebben, maar verzekeren de mensen van de marina ons, dat kunnen ze wel repareren.

... met veel eeendemosselen

De aangroei van de Pélagie is niet om aan te zien;hele kolonies eendemosselen kijken uit hun schelpen waar dat lekkere water is gebleven…… We hebben geen medelijden, ze worden er allemaal afgeschoven.

Weer iets kapot!
Woensdagochtend balen we vreselijk als blijkt dat onze snelheidsmeter kapot is, de geleideplaatjes zijn afgebroken, misschien wel in de scheepslift. We zijn optimistich, ieder boot hier heeft een snelheidsmeter, dit onderdeel zal toch wel in Panama te leveren zijn? De lokale RayMarine dealer heeft het niet; hij denkt dat hij het wel in 2 dagen uit Amerika kan laten komen en zegt dat hij me morgen terug belt. Ik vertrouw het niet en bestel het direct zelf op internet via Miami. Ook nu weer is het onduidelijk of het nieuwe onderdeel compatibel is met het 10 jaar oude scherm. Gelukkig reageert de internet winkel alert op mijn vraag en bevestigen de compatabiliteit. De lokale Raymarine dealer belt dus niet terug!

Nils vlecht het anker in, voor de 2-de keer!

Heel veel werk

De dagen erop zijn we hartstikke druk om al het werk dat aan de Pélagie gebeurt in goede banen te leiden. Donderdag zijn er wel 10 man tegelijk bezig! De waterlijn van de Pélagie wordt alweer verhoogd, die schelpen groeiden immers net boven de oude anti-fouling. We kunnen iedereen nog net op tijd vertellen dat overal primer op moet, omdat we overstappen op een andere antifouling, die Australië-proof is. Kenneth heeft gereedschap nodig voor het motor onderhoud en wij proberen te snappen wat er gebeurt voor het geval dat. De versnellingskabel blijkt niet gebroken, maar is losgeschoten. Die zetten we weer vast en Kenneth stelt onze versnellingen bij zodat ze beter schakelen. We krabben de schroeven en saildrive af en zetten ze in de anti-fouling. Nils vlecht het nieuwe anker in en moet dat de volgende dag nóg een keer doen, omdat de leverancier de verkeerde ketting heeft bezorgd; we vonden hem al zo lang! De ankerketting krijgt merkjes zodat we weten hoeveel ketting we uitzetten.

Met de boor en radar de mast in!

De lokale Raymarine dealer, Protecsa, zet de nieuwe windmeter er in, en zowaar die werkt, hoera! De radar installatie is meer werk. De monteur moet in de mast nog de schroefgaten boren in de nieuwe aluminiumplaat. Onze kostbare nieuwe radar-ontvanger bungelt achteloos  aan een dun touwtje, eg hoor. Maar ook dit lukt al is het vrijdagmiddag 6 uur.

Slecht nieuws

Donderdagavond komt het slechte nieuws, met behulp van het tracking nummer zien we dat het nieuwe onderdeel voor de snelheidsmeter per vrachtwagen naar Miami is gestuurd, de “2 dagen delivery” die ik had gevraagd, geldt alleen voor pakketjes boven de 200 dollar, en dit onderdeel is “maar” 120 dollar. Nee ze kunnen het niet alsnog per airmail opsturen want het was het laatste onderdeel. Balen, balen, want deze installatie moet op het droge gebeuren. Nog 4 dagen op het land blijven liggen is wel heel duur; het hotel komt daar natuurlijk nog bij.
We slapen er allebei slecht van, maar de volgende ochtend hebben we een idee. Andere zeilers gaan naar een strand van een eiland voor de kust en zetten hun catamaran op het zand. Het getijde verschil is hier groot, ruim 4 meter en volgend weekend is het springtij. Dat kunnen wij natuurlijk ook doen, hopen we. Bovendien denkt Kenneth dat er een kans is dat de snelheidsmeter toch nog wel werkt zonder de geleide randjes.

De Pélagie is bijna klaar om het water ingereden te worden

Weer in het water

Alles op alles wordt gezet door iedereen om zaterdag rond 11 uur weer in het water in te gaan. De bovenkant van de Pélagie moet nog in de was worden gezet zaterdag ochtend. Nils en ik zijn alles binnen aan het opruimen als de Pélagie al begint te bewegen rond 10 uur. Ze “gooien” ons het water in, zelfs onze stoel staat nog op het land. Pas na veel aandringen wordt de bovenkant van de Pélagie alsnog afgemaakt terwijl we aan de steiger liggen. Maar dat moet worden gezegd, de Pélagie ziet er weer bijna als nieuw uit, een heerlijk gevoel.
Dus nu liggen we weer in het water van de frisse wind te genieten en denken dat we bijna klaar zijn om te vertrekken. Allereerst maken we maar eens een lijstje met zaken die nog gedaan moeten worden: er staan nog maar 18 acties op, variërend van alle lifelines terug op de Pélagie zetten, de belasting aangifte doen tot het weer tot leven brengen van onze watermaker! En natuurlijk zijn er nog de rest van de boodschappen. Ons pakketje komt woensdag of donderdag aan, dus we hoeven ons nog niet te vervelen. Ook is er deze week een behoorlijke depressie op de route naar de Galapagos, vanaf donderdag is de wind mogelijk gunstig om te vertrekken.
Maar vandaag, zaterdag, doen we het even rustig aan, we hebben behoorlijke spierpijn en moeie benen van de klussen. Dus vandaar dat ik nu lekker zit te typen. Straks genieten van weer een mooie zonsondergang!

Info voor zeilers

We gebruiken Airbox Express, www.airbox.com.pa, om pakketjes in te laten vliegen via hun adres in Florida. Prima, betaalbare, snelle service. Je moet je wel eerst aanmelden bij hun kantoor tegenover de El Rey supermarkt in Albrook. Daar haal je ook zelf je pakket op.
Er is een uitstekende cruisers guide van Panamastad, met alle nuttige adressen. Te downloaden via adres volgt.
De Flamingo marina is duur en helaas reageren ze nauwelijks op E-mail. Maar als je er langs gaat, zijn er goede afspraken te maken. Het werk aan de Pélagie hebben ze prima gedaan met een aantal extra’s zonder de kosten te verhogen. Victor spreekt prima Engels.