Indrukwekkende natuur in de Galapagos!

De baai bj Plaza's

Op weg naar Plaza's

Boot onderhoud

Vrijdag moet er nodig weer gewerkt worden; de diesel van de motoren moeten afgetapt worden om te kijken of er nog water in zit. Geen Kenneth in de buurt, dus we moeten het helemaal zelf doen. Het lukt allemaal prima, we hebben dus toch wat geleerd, een goed gevoel. Een zeeleeuw komt even nieuwsgierig kijken en als ik denk dat er iets van de Pélagie in het water valt is het een boobie, een soort Jan van Gent, die met een enorme klap net naast de Pélagie het water induikt! De dierenwereld is hier nooit ver weg.

Zeeleeuwtjes

Ook het huishouden vraagt aandacht en we laten de was doen. Fijn om weer tussen schone lakens te slapen! Internetten stond ook op het programma, maar de stroom is in het hele dorp uitgevallen; dus niet.

 

Boomcactussen

Zaterdag gaan we met weer een grote motorboot om Santa Cruz heen naar “Plaza’s”, aan de ander kant van het eiland. Onderweg zien we weer veel springende Manta roggen en dolfijnen in de verte. We gaan aan land midden tussen een kolonie jonge zeeleeuwen. De moeders zijn vissen, de vader bewaakt de kleintjes, haaien vinden een klein zeeleeuwtje heerlijk. De kleintjes dartelen en springen in het water, Ze komen de steiger op om aan onze voeten te ruiken, misschien zijn wij mensen wel hun moeder; zo schattig!

Even ruiken... is dit mijn mama?

Op onze wandeling zien we veel land-leguanen, ze hebben een interessante gele kop en gele poten. Ze liggen in de schaduw van de cactusbomen, die alleen op de Galapagos voorkomen. Op de rotspunt zien we veel vogels, de nacht zeemeeuw met zijn hele grote ogen, blijft gewoon zitten. Je kunt hem tot 2 meter benaderen en dus heel goed bekijken. Ook de blauwe poten boobies, zijn niet bang. Jonge vogels zitten gewoon in een kommetje van de rotswand, waar je vlak langs kunt lopen. Een bijzondere belevenis. We genieten van alle kleuren, de speciale Galapagos vetplantjes kleuren de rotspunt rood. 

Na een lekkere lunch op de boot, varen we naar een plekje waar we haaien zouden moeten kunnen zien bij het snorkelen. Helaas vandaag niet, maar wel mooie vissen een beetje hetzelfde als de vorige keer. We kletsen onderweg gezellig met een Nederlands stel, dat nog even een drankje komt drinken op de Pélagie. We kunnen hun foto’s kopieëren, want onze batterij was een beetje leeg. Dom, dom, dom…..

Cactus bomen

Land-leguaan

Nils stapt pardoes op een leguaan!

Zee leguanen warmen zich in de zon na hun duik in de zee

Vlak bij de zee leguanen

Zondag maken we een prachtige wandeling door de cactussen en struiken naar Tortuga Bay. De golven komen met grote witte koppen aanrollen, de zee kleurt van licht turkooizen naar diepblauw en het zand blinkt in het zonlicht. We genieten; ook van de vele zee leguanen die we op het strand maar ook in het water zien. Nils is zo met zijn aandacht bij een groepje leguanen onder een struik, dat hij even niet oplet en bovenop een ander leguaan stapt! Die geeft een kreet en schuifelt verontwaardigd weg. Tsja, hier hebben dieren echt voorrang! De vele steltlopers op het strand houden wat meer afstand.

We hebben snorkelspullen meegenomen, maar het zicht is erg slecht. We zien wel 2 kleine haaitjes voorbij zwemmen. De weg terug is warm en vermoeiend, toch een welbestede dag.

Hele grote schildpadden

De prachtige baai van Isabella

Hele grote schildpadden

Maandag staat een uitstapje naar het grootste eiland van de Galapagos op het programma: Isabella. We zouden om 6 uur vertrekken, maar het blijkt 7 uur te zijn en pas om half 8 echt weg. Met 25 personen in een motorboot met 2x200 pk motoren er achter is het 2 uur varen, ruim 40 mijl. De beloofde flamingo’s blijken er 4 te zijn in een meertje. Wel leuk, maar ja in Bonaire…… (oh, wat zijn we verwend!).

Het “breeding centrum” van de diverse soorten schildpadden is erg interessant. Ieder eiland heeft zijn eigen ondersoort van schildpadden, die meerdere honderden jaren oud kunnen worden. Op veel eilanden waren ongeveer 20-30 jaar geleden nog maar zo weinig schildpadden over, dat voor het voortbestaan van de diverse soorten werd gevreesd. Met name varkens, ratten en ingevoerde mieren en andere insekten maakten het bijna onmogelijk voor jonge schildpadjes om te overleven. Van veel soorten zijn een aantal ouders in het broedcentrum bijeengebracht en worden de eieren kunstmatig uitgebroed. De kleine schildpadjes worden in het centrum beschermd, tot hun schild sterk genoeg is om ratten e.d. te weerstaan. Dit duurt zo’n 6 -8  jaar! Daarna worden ze weer naar hun oorspronkelijke gebied terug gebracht. Het duurt 100 jaar voor de schildpadden volgroeid zijn, dus alleen de kinderen van de huidige beschermers zullen weten of het programma echt geslaagd is! Het is erg leuk om de schildpadden in allerlei groottes te zien. En wat zijn de volwassen beesten indrukwekkend!

Blauw-voet boobies (Jan van Gent-soort)

Nils en ik maken een mooie strandwandeling en na de lunch zien we nog veel zee leguanen en vogels. De blauw-voet boobies duiken met een een enorme klap en in grote aantallen de zee in op zoek naar vis. Er zwemt zowaar een Galapagos pinguin vlak voor onze boot! Bij het snorkelen ziet Nils 3 haaien langs zwemmen: prachtig! Het is nog ruim 2 en half uur teug naar Santa Cruz, toch nog wel een erg lange tocht.

 

Vrijdagochtend weg?

Ondertussen houden we de windverwachting in de gaten. Het lijkt erop dat er vanaf donderdag een paar dagen wat wind is om naar het Zuiden te varen om op 5 graden zuiderbreedte de passaat op te pikken die ons naar de Marquesas kan blazen. Begin volgende week is er op dit moment erg weinig wind voorspeld. Dus we plannen nu a.s. donderdagmiddag of vrijdagochtend te vertrekken, tenminste als de windverwachting zo blijft!