 |
| Voor anker bij Lovina Beach |
In Lovina is
een driedaags festival georganiseerd rond de aankomst van de zeilboten van Sail
Inonesia. Grote plakkaten hangen op het centrale pleintje bij het strand waar
het afwisselende programma te lezen valt, óók in het Engels, we zijn tenslotte
op Bali. De dag voor het festival wordt een prachtig podium opgebouwd op het
strand net als overdekte zitplaatsen tegen de zon:kunstig gesneden bamboe,
bloemen en planten in potten, mooie beelden bij de poten van het baldakijn. De
openingsceremonie zou om vier uur ‘s middags moeten beginnen, maar de
hoogwaardigheidsbekleders komen pas tegen vijven.
 |
| Openingsdans |
Na een kleurige openingsdans en de onvermijdelijke toespraken, niet in
het Engels, begint de optocht van de verschillende dorpen hier in de buurt.
De
drumband opent de show, gevolgd door dansers, jongens op stelten, bruidsparen
in traditionele kledij en een aantal "monsters".
 |
| Eén van de monsters |
Eén dansgroep staat
uit volwassenen en twee prachtig geklede jonge meisjes die een ceremonie
ondergaan en al dansend (zogenaamd?) in trance raken. Ze worden voorzichtig
weer bijgebracht en het veld afgedragen. Een andere dansgroep gaat met een
vuurkorf op het zand zitten. Er worden liederen gezongen, ineens staan de
middelste vier mannen op en trappen het vuur uit, zwenken heen en weer, moeten
door de bewakers tegen gehouden worden en vallen uiteindelijk op de grond, want
ook zij zijn (of lijken) in trance; indrukwekkend. Helaas is de zon ondertussen
ondergegaan, dus de foto's zijn zeer matig vanwege het verdwijnende licht.
De tweede dag
staat in het teken van vliegeren. Op het strand vlak voor de Pélagie gaan
vechtvliegers de lucht in en strijden om de titel. Wij doen klusjes op de boot
en genieten ondertussen mee.
 |
| Span nummer 8, onze favoriet en de uiteindelijke winnaar |
De laatste
middag wordt een "stierenparade" gehouden, de Parade
Sapi Gerumbungan. Als we het voetbalveld oplopen, we zijn een beetje
laat, staan de stieren al klaar, helemaal mooi versierd: vlaggen en vaandels
aan het halster, belletjes om de poten, sommigen zelfs een grote klok om hun
hals. De stieren "paraderen" in draf over het voetbalveld langs de
tribune waar wij natuurlijk weer op de voorste rij mogen zitten. Het gaat niet
om de snelheid, maar om de "elegantie", wat je daar ook bij moet
voorstellen bij stieren! De kop omhoog, geholpen door een touw door hun
neusgaten, in prachtige draf, vandaar de belletjes en klokken, en met de staart
sierlijk omhoog!
Blijkbaar
moeten ze het zelf doen, want de bestuurders laten trots zien dat ze hun handen
niet of nauwelijks nodig hebben. De beesten woorden goed verzorgd, ze zijn
prachtig schoon en getrimd, tussen de races door worden ze geaaid en met water
of een lekker luchtje ingewreven.
 |
| Het Gamalan orkest |
Wij zeilers
maken een wedje. Nils en ik wedden zonder enige kennis op nummer 8. Toch leuk,
want nu kijken we speciaal hoe deze het doet; wij vinden dat dit span best een
beetje elegant is. Blijkbaar vindt de jury dat ook want nummer 8 wint
uiteindelijk. We geven onze verdiensten aan de winnaar.
Tussen de
bedrijven door is er gamelanmuziek met danseressen. Een aantal zeilers wordt
uitgenodigd om mee te dansen, ook Nils valt in de prijzen.
 |
| Ook Nils danst mee |
We lopen terug naar
het strand, want daar begint de sluitingsceremonie. Weer toespraken en
prachtige dansen, al beginnen die laatste nu bekend te worden en misschien
zelfs een beetje voorspelbaar (en wat saai?), al zijn de kostuums nog zo
prachtig.
Dit festival is
niet alleen voor de toeristen, maar vooral ook voor de lokale bevolking. Hoewel
wij, Sail Indonesia zeilers, op de eerste rij mogen zitten en verwend worden
met papierenbakjes met versnaperingen, staan de lokale mensen rijen dik om ons
heen, voor, achter en naast de diverse podia. Op het strand is het 's avonds
erg gezellig; de eettentjes staan naast elkaar, de verkopers van speelgoed,
ballonnen en flikkerende kleurige lampjes doen goede zaken. Iedereen lijkt te
genieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten