 |
| Tinabo eiland |
Het is pittig zeilen langs
de lagune van Sikeli; de wind is harder dan voorspeld, we zeilen hoog aan de wind. Gelukkig hebben
we al een rif gezet, de Pélagie doet het prima! Alleen gaan we zo te hard, de
rest van de nacht zijn we druk in de weer de Pélagie af te remmen: nog een rif
erin, de fok wordt heel klein en staat een beetje te klapperen. Zo komen we
volgens planning om half acht bij de ingang van het atol van Takabonerate. Die
is erg breed, we zeilen zonder probleem naar binnen. De ankerplek voor het
eiland Tinabo is diep, we ankeren op 24 m. Eindelijk gebruiken we 80 m van onze
90 m ankerketting, die we al de halve wereldbol hebben meegesleept.
 |
| Strand bij Tinabo |
Wat een prachtige ligging:
het zandstrand is glinsterend wit, de zee en de riffen alle kleuren blauw en turquoise,
de palmen groen. Het is het rustig, geen verkeerslawaai, geen moskee, geen
muziek, maar vooral zijn het water en het strand schoon; geen plastic te
bekennen, wat een verademing. Ik duik dan ook meteen vanaf de Pélagie het water
in en ga snorkelen op het rif waar we achterliggen; prachtig!
 |
| Marbled snake eal |
Die middag maken we een lekkere wandeling langs het strand
van Tinabo. Tot onze verrassing zien we wel 20 bruingestippelde alen, “marbled
snake eal” volgens ons boek. In het water zijn ze met z'n tweeën; zijn ze aan
het paren? Daarna zwemmen ze naar de kant en verstoppen zich onder stenen en
zand. Volgens ons boek komen deze dieren veel voor, maar zie je ze bijna nooit.
Vanmiddag dus wel op dit kleine stukje strand, bijzonder!
 |
| Véél jonge haaitjes |
Ook zien we
veel kleine jonge haaitjes zwemmen. Later begrijpen we dat deze jonge dieren
hier bij dit eiland niet worden bejaagd; een dit deel van het nationale park
mag niet worden gevist.
De volgende dag gaan we
samen met zeven andere zeilers duiken. De eerste duik is langs een muur van
koraal. Het zicht is prima, we duiken met zijn tweeën, het is fijn om zelf je eigen weg te zoeken onder
water. We hoeven geen ankerketting terug te vinden, want we zwemmen met de
stroom mee en de boot zal ons oppikken waar we bovenkomen, heel gemakkelijk. We
zien twee grote kreeften, een schildpad zwemt statig weg, een aantal roggen
schieten langs en een wobbegong (tapijt-haai) ligt goed gecamoufleerd in een
kleine grot. En natuurlijk zijn er veel verschillende soorten kleinere vissen,
ook soorten die we nog niet eerder zagen. Een schitterende duik dus.
 |
| Zonsondergang bij de pier van Tinabo |
Op de ondiepte waar we de
tweede duik doen groeit prachtig, gevarieerd koraal, met een soort bloemetjes
drie sierlijk heen en weer bewegen in de stroming. Er is heel veel vis, vooral
kleinere soorten. Helaas is het zicht wat minder.
 |
| Alle zeilers proosten met ons mee op het strand |
Het is 6 september, we zijn
40 jaar getrouwd! Bij de borrel op het strand met alle zeilers wordt op ons
geproost. Wat een manier om deze dag te vieren: op eigen kiel, ver van de
bewoonde wereld, op een prachtig strand met gezellige mensen en een groot
kampvuur onder de volle maan. De duiken zijn zo mooi
en niet duur dat we de volgende dag nog twee keer duiken; weer prachtig.
De rangers van
dit nationale park kweken ook schildpadjes op. De kleine schildpades worden in een
net in zee gehouden tot ze acht maanden oud zijn. Dan hebben ze een veel
grotere overlevingskans kans. Vandaag gaan wij de deze kleine schildpadjes in
zee zetten. De bak met zo'n 20 kleine schildpadjes staat al klaar. Om de buurt
zetten we een schildpadje in het heldere water. Na wat aarzelende pogingen
zwemmen die de vrijheid tegemoet, ontroerend.
 |
| Nils geeft een schildpadje de vrijheid |
Eigenlijk
zouden we nog wel een paar dagen in dit nationale park willen blijven, maar de
volgende activiteiten in Benteng staan alweer op het programma. Op maandag 8
september varen we met een lekker windje in de rug en de spinnaker op naar
Pulau Bahuluang.
 |
| Op expeditie met Peltje |
Met Peltje gaan we op expeditie en bekijken de indrukwekkende
rotsformaties aan de kust. Er is een grote grot, leuk om die te onderzoeken.
Helaas heeft de branding hier heel veel plasticflessen en piepschuim
gedeponeerd.
 |
| Een grot aan het strand |
Het strand is
helder wit maar langs de vloedlijn ligt ook ontzettend veel rotzooi, ook dit is
Indonesië. Morgen varen we verder naar Benteng.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten