 |
| Zonsondergang bij Sikeli |
Op dinsdag 2
september is de "Openingceremonie" van Sail Indonesia in Sikeli op het
eiland Kabena. Op de steiger staat ook onze gids van de vorige dagen, Zainah.
Hij vraagt of ik namens alle zeilers straks een woordje wil zeggen en dat even
wil opschrijven, dan kan het vertaald worden. Zo gezegd, zo gedaan.
 |
| Hanneke als vertegenwoordiger van alle zeilier met de vice-Regent en gidsen |
In tien minuten
lopen we naar de ontvangsthal. Daar zijn de officiële vertegenwoordigers van de
lokale regering al aanwezig. Er staan stoelen aan de zijkant waar we moeten
gaan zitten en twee lege stoelen in het midden onder het grote plakkaat van
Sail Indonesia 2014. Daar moet ik gaan zitten naast een heel aardige mevrouw,
die de plaatsvervangend Regent blijkt te zijn.
 |
| Allemaal onder het grote plakkaat |
Na de
verschillende toespraken, ook die van mij, en een gebed krijgen alle boten een
leuke beschilderde peddel uitgereikt, een origineel cadeau.
Na een lekkere
lunch, natuurlijk eet iedereen mee, wandelen we door dit dorp op palen; het is
heerlijk om even zonder gidsen zelfstandig rond te lopen.
 |
| Bajo-dorp Sikeli en haar bewoners |
De huizen zijn
redelijk groot, maar behoorlijk leeg. Soms staan er alleen twee plastic stoelen
in een kamer. De vrouwen halen de gevangen vis uit de boot en dragen die in grote
bakken naar huis. Waar het plankier wat breder is zijn kleine winkeltjes waar
iedereen gezellig bij elkaar zit. Zoals altijd hebben we veel plezier met het
maken van foto's.
De volgende ochtend
staan de vierwiel-aangedreven auto's klaar voor een uitstapje naar het
binnenland. De eerste stop is bij een lagere school van het dorp Tirongkotu’a,
alle hoogwaardigheidsbekleders van gisteren zijn er al om ons welkom te heten.
 |
| Schoolkinderen met hun bamboefluiten |
De leerlingen staan onder een zeiltje klaar en spelen een aantal prachtige
melodieën voor ons op muziekinstrumenten die gemaakt zijn van bamboe. Ook wordt
er gedanst door prachtig aangeklede en opgemaakte jonge meisjes. Het is genieten.
 |
| Kruidnagels liggen te drogen; dit jaar zijn ze duur, fijn voor het dorp! |
Langs en op de
weg in het dorp liggen overal kruidnagels te drogen; de gids vertelt dat de
prijs beduidend hoger is dan vorige jaren. Misschien verklaart dat de mooie, houten
huizen die hier staan.
We rijden door
naar de rijden door naar Tangkeno, een dorpje op de hellingen van Sangia Wita
op 1400 m hoogte. Bij de ingang van het feestterrein krijg ik, Hanneke, als
vertegenwoordiger van alle zeilers een prachtige zelf geweven sjaal omgehangen
versierd met (plastic) bloemen.
 |
| Met de oudsten van het dorp en de sjaal met bloemen |
De oudsten van het dorp zitten al klaar; Nils
en ik worden op ons voorhoofd gezalfd als onderdeel van de welkomstceremonie. Zittend
naast de ouderen genieten we van de traditionele Lumense dans, om ziektes en slechte
geesten af te weren. Het is spectaculair: als onderdeel van de dans worden
kleine bananenbomen doormidden gehakt!
 |
| Lumense dans |
Er worden mooi
opgemaakte schalen met zoete hapjes voor ons neergezet, een behoorlijk aantal
kennen we nog niet, lekker!
 |
| Schaal met lekkere hapjes |
Dan lopen we
door het dorp en genieten van de prachtige uitzichten op de blauwe lagune van
Sagori. Vrouwen laten het vlechten van manden en matten zien van pandamus riet.
De lunch staat klaar in een huis met prachtige uitzichten. Ook dit keer eten we
op de grond; het is erg gezellig want iedereen eet mee, bobo's, dansers,
politie, gidsen en de chauffeurs!
 |
| De meisjes met de stokken |
Terug op het
feestterrein stampen we rijst tot grote hilariteit van iedereen. Dan worden
twee dansen aangekondigd, ik moet de beste gaan uitkiezen! Gelukkig willen alle
zeilers mij helpen. De dansen zijn enorm spectaculair: zo'n 12 meisjes bewegen
12 stokken heen en weer op de maat van de muziek. Vier andere meisjes dansen
bevallig rond te stokken maar springen er ook tussendoor en overheen in een
razend hoog tempo! Wat een behendigheid, wat een timing, het is een schitterend
gezicht! De dans van de tweede groep is net iets moeilijker en gevarieerder dan
van de eerste groep, die roepen we dus als winnaars uit. Maar allebei de
groepen geven we wat geld; we hebben er zo van genoten.
 |
| Gezamenlijke dans |
De middag
eindigt met een gezamenlijke dans, nog meer toespraken en bedankjes en een heel
hartelijk afscheid. Het bezoek aan Tangkeno was heel bijzonder! Met een deel van de groep rijden
we door naar de Watuburi grot, een interessante rit dwars over het eiland, langs
stoffige, onverharde wegen, met
bruggetjes die alleen maar uit planken bestaan! Gelukkig rijdt onze chauffeur
voorzichtig. De grot is groot en
spectaculair; mooie, grote druipsteen formaties, veel vleermuizen en een
heerlijk windje want er zijn meerdere natuurlijke openingen.
 |
| Watuburi grot |
’s Avonds eten
we gezellig met z'n allen, georganiseerd door Sam. Er zijn routekaartjes voor
onze volgende bestemming, het Takabonerate rif-gebied 90 mijl verder naar het zuidwesten.
Vanochtend hebben we verse groente en vis gekocht op de markt, nog leuker
zonder gidsen om je heen! Vanmiddag om twee uur vertrekken we, het is een nacht
door zeilen en we willen bij goed daglicht aankomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten