Onderweg naar Horta

Tegelijk met het vorige bericht halen we die zondagmiddag nieuwe windvoorspellingen op. En zoals altijd hier zijn die weer net een beetje anders. De beste wind om te zeilen is nu, dan kunnen we met de goede wind mee zeilen. Dus besluiten we meteen te vertrekken. De golven zijn nog hoog en het waait ook nog behoorlijk zo'n 25 knopen. Nils zit op het punt van de dansende Pélagie en maakt alle heftige bewegingen mee! Heel rustig haalt hij de sleepzak en alle touwen die daarbij horen, netjes binnen. Ondertussen begin ik richting Horta te sturen. Dat valt nog niet mee met die hoge golven. Regelmatig komt er een plens buiswater over Nils voorop en de stuurstoel. En ik had me nog niet voldoende voorbereid, het zeilpak hangt nog in de kast, dom, dom, dom.
Snel zetten we een klein beetje zeil, veel is niet nodig zo hard waait het nog steeds. Nils gaat sturen en ik trek meteen droge kleren én mijn zeilpak aan.
Zoals voorspeld wordt het in de loop van de avond rustiger. De nieuwe weersverwachting die we 's nachts ophalen laat zien dat de wind nog een tijdlang uit het westen en noordwesten blijft komen. Als we ver genoeg naar het noorden kunnen zeilen en de breedte van Horta kunnen bereiken, kunnen we het laatste stuk met de voorspelde noordenwind naar het oosten varen.
Daar zijn we nu al twee dagen mee bezig en het gaat prima! De wind is minder Noord dan voorspeld. Vannacht bereiken we de breedte van Horta, dan naar het oosten en dat kan met de voorspelde noordenwind.
Ook nu varen we eigenlijk achter de depressie aan maar een dag verder weg. Het waait behoorlijk en er zijn pittige golven, zo schiet het op! Als de huidige voorspellingen een beetje uitkomen denken we woensdag ochtend in Horta te zijn.

Helemaal ingepakt. Onder het zeilpak heb ik 4 broeken, 2 hemden, 2 coltruien, 2 fleece jacks en nóg heb ik het koud!

Het is wel een ander leven aan boord nu er steeds iemand achter het stuur moet zitten. Veel tijd voor andere dingen behalve slapen en sturen is er niet, temeer omdat we steeds een kwartier nodig hebben om ons aan en uit te kleden. Het is buiten zo koud dat extra truien, broeken, handschoenen, mutsen. laarzen en een heel regenpak aan moeten met daaarover ons reddingsvest.
Zaken als brood bakken, water en yoghurt maken en eten koken en afwassen moeten ook. Eten gaat tussen de bedrijven door, vaak achter het stuur, aan schoonmaken komen we helemaal niet toe.
Gelukkig schijnt de zon, de nachten zijn licht door de bijna volle maan. Het is echt leuk om over die grote golven te sturen. Het zou nog leuker zijn als je na een uurtje zou kunnen zeggen: het is genoeg geweest. Dat zit er niet in en als de een slaapt, maximaal drie uur, is dat een lange, koude zit voor de ander..
Gelukkig kan ik met mijn voeten sturen en nu de golven wat regelmatiger zijn kan het stuurwiel ook worden vastgezet zodat de stuurman of vrouw zijn of haar handen vrij heeft om een boterhammetje te eten of een kopje thee te drinken.
Jullie merken we ontdekken een andere kant van het zeilen en vooral ondervinden we aan den lijven hoe essentieel een stuurautomaat is. Nog 2 nachtjes en dan zijn we er.
Dank jullie allemaal voor alle fijne reacties die we hier midden op de Atlantische Oceaan mochten ontvangen.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com