Ziekenboeg

De Pélagie voor "The Baths"

Met mijn verkoudheid gaat het maar matig; ik heb nog steeds af en toe koorts en hoest behoorlijk. Maar er zijn ook dagen dat het prima gaat, voorlopig kijken we het nog even aan.
Na een rustig dagje voor anker bij Spanish Town, zijn we op 28 april al heel vroeg bij "The Baths", de indrukwekkende rotsformaties bij het uiterste zuidwesten van "Virgin Gorda". Dit is een nationaal park, je kunt er alleen aan een mooring liggen met een vergunning en alleen overdag. We zijn de eerste en kiezen een plekje vlak bij de rotsen, mooi.

Op stap met Peltje

Met Peltje maken we een tochtje vlak langs de rotsen, indrukwekkend! Volgens onze pilot is er ook een mooi wandelpad tussen de rotsen door, van het ene strandje naar het andere. Het is een beetje lastig om naar de kant te gaan, dat kan maar op één plek en alle zeilers brengen hun bootje terug naar een boei. Nils zet mij met de rugzak met de camera op het strand en zwemt terug. Het pad blijkt niet hier te zijn, er staan allemaal grote, luxe privé villa's. Toch willen we een eindje wandelen en zowaar via de weg vinden we een prachtig wandelpad min of meer bij toeval.

Over en onder de rotsen, indrukwekkend!

Het is een kruipdoor sluipdoor route onder en over de rotsen, deels door het water. Het is erg mooi en indrukwekkend, je voelt jezelf heel klein tussen die waanzinnig grote rotsblokken!.


De wandeling is prachtig, de cactussen bloeien

Omdat we hier niet mogen slapen, varen we 's middags een aantal eilanden verder. In "Deathman's Bay", de meest zuidelijke baai van Peter eiland, valt laat in de middag ons anker. We liggen toevallig dicht bij het resort mét een open wifi signaal. Nu kunnen we het weer, e-mail en de krant ophalen.
Ondertussen hebben we zorgen over onze accu's die laden eigenlijk te weinig vinden we. We besluiten naar de marina om de hoek te varen om de accu's te laten testen. Op zaterdag is er niemand beschikbaar maar onze zeilbuurman meet de accu's door en vindt geen probleem. Wel vernieuwen we de accuklemmen, verwijderen de corrosie, schuren de contacten en vetten alles in met dielectrisch vet.
De walstroom in de marina laat de accu's volledig op; onze accumeter is weer bij. Alles werkt weer goed, wat een geruststelling.
Ondertussen is mijn koorts terug gekomen, die nacht heb ik zelfs bijna 40° koorts. Ik voel me zo slap als een vaatdoek.. Zondagochtend gaan we naar een huisarts. Die constateert gewoon griep en schrijft antibiotica, een hoestdank en zelfs extra vitamine B voor. Nu moet het goed komen!
De Marina is zo duur, ruim € 100 per nacht, dat we er niet willen blijven liggen. In de de baai in Peter eiland ligt het gratis voor anker en is er ook wifi.
Het weer valt hier vreselijk tegen, de zon hebben we nog nauwelijks gezien en het regent veel en hard! Daar wordt je niet blij van en de zonnepanelen doen ook vrijwel niets. Dat hebben we nog nooit gehad, de generator aan als we voor anker liggen.
Iedere avond hebben we radio contact met nog een aantal zeilers hier in de buurt. Die staan op het punt te vertrekken. Helaas wij kunnen niet mee, ik moet toch echt eerst goed uitzieken. Eind deze week of begin volgende week is er een volgend weervenster.