Elektriciteits perikelen

Hier midden op de oceaan moeten we wel alles bij ons hebben. Electriciteit is erg belangrijk, vooral voor onze navigatie instrumenten en de stuurautomaat. Zonder opgeladen accu's zouden we 24 uur per dag met de hand moeten sturen, geen fijn vooruitzicht! Ook een werkende koelkast verhoogt het comfort aan boord. Verlichting, PC's, korte golf radio en zelfs onze elektrische tandenborstels hebben voldoende electronen nodig.
We hebben vorig jaar dan ook grote nieuwe zonnepanelen laten installeren, naast de panelen die we al op het kajuit dek hadden. Toch is dit in de praktijk niet voldoende om 24 uur per dag te zeilen. Dus hebben we op de motor een 3 traps dynamo waarmee we de accu's kunnen opladen. Meestal "draaien" we 's nachts één of twee uur stroom, afhankelijk van de hoeveelheid zon die we de vorige dag hebben gehad. Een paar dagen geleden merkte ik al dat het toerental van de motor eigenlijk niet voldoende omhoog kwam tijdens het stroom draaien. In de nacht van woensdag 4 april zie ik dat weer. Ook worden veel te weinig ampères aan de accu's aangeboden, zegt onze accu monitor. Ik besluit eerst maar eens wat extra gas te geven, maar dan houd het laden helemaal op! Na een kwartier probeer ik het weer, helemaal niets!
Oei, oei, een elektriciteitscrisis dreigt! Midden in de nacht kunnen we niet in de motorruimte kijken, die zit buiten de kuip, dat moet tot de volgende dag wachten. Wel kan ik voorlopig het elektriciteitsgebruik beperken. Alle apparatuur die niet essentieel is gaat uit: de waterkraan (we hebben een handmatige voetpomp), het navigatie scherm (één keer per uur kijken is ook wel goed) en zelfs de koelkast zet ik resoluut uit. Nils levert zijn bijdrage door in zijn volgende wacht 2 uur met de hand te sturen.
In mijn ochtend wacht als Nils nog in bed ligt, begin ik eerst maar eens met het lezen van de diverse handleidingen en de scheepsonderhoudsbijbel van Calder. Ik begrijp dat er een paar simpele oplossingen mogelijk zijn, de zekering kan kapot zijn gegaan, of de aandrijfriem voor de dynamo kan slecht of kapot zijn. De dynamo zelf repareren is niet simpel. Ik zie ons al een maand in Tahiti wachten tot een nieuwe dynamo is ingevlogen!
Donderdag is het gelukkig relatief rustig, zodat we de motorruimte in kunnen, en zonnig weer, de zonnepanelen kunnen hun werk doen. Als Nils wakker wordt zetten we eerst de stuurautomaat op een wat zuiniger stand, dat scheelt alweer een paar ampère uur. Dan gorden we de reddingvesten om, zekeren ons aan de boot en kijken in de motorruimte. Het probleem is meteen zichtbaar, de aandrijfriem voor de dynamo is gebroken! Gelukkig hebben we deze aan boord. Een uurtje later is die geïnstalleerd en de dynamo laadt de accu's weer op. Wat een opluchting! We zijn wel een beetje trots op onszelf.
De koelkast kan weer aan en de PC's kunnen weer worden opgeladen. Ook de SSB kan weer worden gebruikt voor communicatie met de buitenwereld. Heerlijk! Het vlees in de koelkast is wel een beetje ontdooid dus donderdag eten we de laatste biefstuk meteen op en vandaag braadt ik de ontdooide kip aan.
Mét voldoende elektriciteit blijft het leven aan boord lekker comfortabel! We maken prima voortgang en hebben ondertussen ruim één derde van de afstand afgelegd. Nog 1879 van de 3000 mijl te gaan.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com