Een van de mooiste vogels in de tropen is de red billed (= rode snavel) tropic bird. Met zijn lange, sierlijke staart vliegt hij heel mooi, vaak in paartjes, langs ontoegankelijke rotsen, waar de nesten worden gemaakt. Wij hebben ze gezien in Tobago, Guadeloupe, St-Maarten en ook in de Galapagos, heel moeilijk te fotograferen.
Hij heeft een specifieke tekening van zwarte vlekken op de bovenkant van de vleugels, donkere poten en een roodachtige snavel plus in de staart twee extra lange veren, die hem zijn specifieke uiterlijk geven.
Vandaag heb ik, Nils, zo een vogel in mijn handen gehouden, meer dan 1000 mijl (1700km) van het dichtst bijzijnde eiland. Een bijzondere ervaring!
We proberen al weer vier dagen een maaltje vis te vangen. De eerste 2 vissen op deze tocht gingen zo gemakkelijk, dat we denken dat dit geen probleem moet zijn. Wel dus! De hengel gaat 3 keer af, maar de vis ontsnapt, we verliezen 2 keer ons hele aas, met kuntsvisje en al, en nu vangen we dus een tropic bird!!
Om 10 uur vanochtend lig ik nog lekker te slapen, Han heeft dagwacht, wanneer me ze mij meldt, dat de hengel afloopt. Ik vlieg overeind en begin de hengel langzaam binnen te halen. Maar hij loopt steeds weer af.
Eindelijk, als onze vangst moe wordt, kan ik de lijn verder inhalen. Er hangt iets groots aan, het lijkt wel een rog, die daar spartelt, maar als de lijn korter wordt zien we, dat het een vogel is. Deze is verward in ons aasvisje met draad, toen die een lekker maaltje meende te kunnen vangen. Ik til hem aan boord en grijp het beest bij hals en lijf om zelf niet gepikt te worden.
Het is nog een hele klus om de haakjes uit de vleugel en pootje te halen; er moet zelfs een schaar aan te pas komen. Het blijkt dus een tropic bird te zijn. De twee staartveren zijn kort, dus het is een jong dier of een vrouwtje.
We laten de vogel los op het dek, waar hij amechtig ligt te hijgen. Hier laten het beest rustig zitten om bij te komen. Ik maak nog wat foto's van dichtbij.
Wij gaan lunchen en een spelletje rummicub spelen. Daarna blijkt de Tropic Bird zijn vlucht over de oceaan te hebben hervat. Al wat blijft is een hoop stront en wat bloed op het dek.
De hengel staat weer uit, we wachten op een nieuwe vangst.
Nog minder dan 1000 mijl te gaan, met deze snelheid zijn we er over 7 nachten.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
vrijdag 12 april 2013
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten