Ontbijt bij de melkweg
Na ruim 20 dagen op de Pacific hebben we ons ritme wel gevonden. We worden zelfs al bijna wakker als onze wacht begint. Degene die gaat slapen brengt onze kookwekker naar de slaper, zodat die nog een kwartiertje kan doezelen. Immers de laatste dagen zijn lekker rustig, met 2 fokken op gaan we zo rond de 5 knopen en deinen heerlijk over de golven.
De maan is er weer; prachtig om de halve maan hoog aan de hemel de zien staan in mijn, Hanneke's, eerste wacht tot 21:30, Het zilveren licht tovert een fijn patroon op de golven, lekker om 's avonds een uurtje naar te kijken en mee te deinen met het schip.
Om 01:00 uur begint mijn tweede wacht; ik word dan pas echt wakker met een grote pot thee en een ontbijt van 2 boterhammen, waar ik buiten met zicht op de melkweg van zit te genieten. Het leven op de oceaan is prima!
We komen natuurlijk wel eens slaap tekort; gisteravond moest midden in mijn wacht het grootzeil naar beneden. De wind was gedraaid, we gingen te veel naar het zuiden. Het is natuurlijk altijd spannend om in het donker op het voordek op een dansend schip aan het werk te zijn! Het duurt dan wel even voor je adrelanine gehalte weer naar beneden is. Nils is maar gaan slapen en ik heb vanochtend lekker uitgeslapen.
De STILLE oceaan
We hebben bijna geen andere schepen gezien op deze tocht; je zou af en toe zelfs vergeten regelmatig uit te kijken! Op één dag na, een dag of 10 geleden zagen we 's ochtends ineens een zeil aan de horizon. Het schip kwam dichterbij en we hebben hem opgeroepen op de marifoon. De Player was ook onderweg naar de Marquesas. Wij waren sneller, in de nacht erna verdween zijn lichtje achter de horizon. We hebben hem niet meer gezien. Diezelfde dag zagen we ook een vrachtschip en 2 keer hebben we 's nachts de lichten gezien van een vissersboot. Verder is het leeg, leeg en leeg. Zelfs de vissen willen bij ons nog steeds niet bijten.
We praten wel met andere schepen over de korte golf radio. We hebben zelf een netje opgezet met 4 boten. Helaas is bij één boot de microfoon kapot gegaan, dus daar hebben we af em toe alleen e-mail contact mee. Met de andere 2 praten we iedere dag even bij. We zitten nog steeds redelijk dicht bij elkaar, dus dat gaat goed.
's Avonds is er ook een ander net waar we aan meedoen. Die boten liggen verder uit elkaar, maar we kunnen een deel goed verstaan. Ook daar melden we onze positie. In geval van een echt probleem zouden we dat kunnen melden bij één van deze netjes en proberen hulp of advies te krijgen. We voelen ons dus niet alleen op deze grote oceaan.
Aankomen is ook een kunst
Het grote rekenwerk is begonnen. We varen nu minder dan 100 mijl af van Fatu-Hiva, het eerste eiland in de Marquesas dat we aan willen doen. Over ongeveer 24 uur zullen we er zijn, 19 april 's ochtends, dus in de middag in Nederland. Dan is in 21 dagen de tocht volbracht! In 2010 duurde onze Atlantische Oceaan oversteek, die korter was, 26 dagen!
Aanlopen van een nieuwe ankerplaats doen wij bij voorkeur bij daglicht. Zoals het er nu uitziet,
komen wij bij een gemiddelde snelheid boven 4½ mijl per uur in het donker aan. Als we minder snel gaan of een wat langere route nemen (meer mijlen=langer varen), kunnen we bij daglicht het nieuwe eiland bewonderen. Nu mikken we op een iets zuidelijker koers en zo een uur meer varen, hopelijk geeft dat genoeg respijt. We kunnen ook altijd de zeilen nog reven, kleiner maken, dan gaan we ook minder snel.
De ankerplaats is in de "Baye des Vierges" (baai der maagden). Hoge smalle pilaren van basalt rijzen hier omhoog. Hierdoor noemden de Franse scheepslui het de "Baye des Verges" (baai der penissen). Missionarissen hebben hierna uit zedelijkheidsoverwegingen een i toegevoegd.
De bodem bestaat uit zand en rots. Het anker kan wel eens losschieten, dus zorgvuldig zijn is het devies. Een tweede anker uitwerpen wordt aangeraden. We bekijken wel wat we doen, als we er zijn. Overigens verwachten we in Fatu-Hiva geen internet; dat zullen we pas tegenkomen op het volgende eiland Hiva-Oa, waar we een paar dagen later zullen aankomen.
Nog één nachtje varen, dan zien we weer land.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
vrijdag 19 april 2013
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten